Δευτέρα 14 Ιουλίου 2008

Το είδαμε, το ακούσαμε, το μυρίσαμε...

Μεσημέρι Κυριακής. Επικρατεί μια ανησυχητική ησυχία. Άλλοι μόλις έχουν ξυπνήσει από την βραδυνή διασκέδαση, άλλοι τρώνε το μεσημεριανό τους και άλλοι αφού απολαύσουν το απογευματινό μπάνιο με συνοδεία φραπέ, χυμού ή μπύρας ετοιμάζονται για την επιστροφή στην πόλη. Μόνο λίγοι τυχεροί, στους οποίους η ζωή τα έφερε να γεννηθούν με λίγα χρήματα παραπάνω στην τσέπη θα μείνουν. Και ξαφνικά όλα αλλάζουν....

Ευτραφής κύριος γύρω στα 50 μπαίνει στο μαγαζί και φωνάζει :

- Κατάστημααααααααααααααα !
- Έφτασεεεεεεεεεεεεεεεεεε , του απαντώ εγώ που βρίσκομαι πίσω και αριστερά του στο γραφείο μου.
- Αααααααααααα δεν σε είδα ρε φιλαράκι. Που κρύφτηκες εκεί μέσα?
- Εδώ είναι η θέση μου. Μπορώ να εξυπηρετήσω? , του λέω ευγενικά.

Παρατηρώντας τον, βλέπω πως έχει μια χαζοχαρούμενη έκφραση στο πρόσωπο και ελαφρώς να τρικλίζει. Πηγαίνοντας προς το μέρος του, η μύτη μου έδωσε την απάντηση. Βρωμοκοπούσε ρετσινίλα ! Τον ξαναρωτάω :

- Τι θα θέλατε ?
- Λοιπόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοον, μου λέει και για τουλάχιστον ένα λεπτό επικρατεί νεκρική σιγή. Και τότε έσκασε η βόμβα !!!! Ακούγεται ένα μεγαλοπρεπέστατο ΠΡΡΡΡΡΡΡΡΡΟΟΟΟΟΟΟΟΥΤΣ και ο τύπος κάνει ένα ελαφρύ πηδηματάκι προς τα εμπρός και μου λέει :

- ΩΠΑΑΑΑΑΑΑ ! Εγώ το έκανα αυτό εεεεεε ? Με συγχωρείς φιλαράκι αλλά ...μου ξέφυγε! Κάνα καφεδάκι σπαστό που έχουμε? Αααααααααα έχεις και παγωτά? , λέει και βγαίνει έξω πηγαίνοντας στο ψυγείο των παγωτών, αφού πρώτα τράκαρε με το ράφι που ήταν δίπλα του.

Εμένα από την μία μου ήρθε να πέσω κάτω από τα γέλια και από την άλλη έχοντας μια ανάμικτη αίσθηση αηδίας και λύπησης, να στέκομαι έκπληκτος με την εξής σκέψη να περιτριγυρίζει στο μυαλό μου :

" ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ! ΜΑΣ ΕΚΛΑΣΕ ! ΜΑΣ ΕΚΛΑΣΕ ΚΙ ΕΦΥΓΕ ! "

Στο μεταξύ τον ρωτάω :

- Θέλετε καφέ με γάλα ή χωρίς ?
- Ε βέβαια μεγάλο καφέ. Μικρός τι να μου κάνει? ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ρε πάλι κομμάτια γίναμε !, λέει φωνάζοντας από έξω.
- (Και ποιος θα τα μαζέψει, λέω από μέσα μου) Δεν εννοώ μεγάλο η μικρό καφέ. Ρωτάω αν θέλετε να έχει γάλα μέσα το φραπεδάκι ή όχι, του απαντώ.
- Όχι όχι δεν θέλω γάλατα και τέτοια. Ρετσίνες πίναμε, αν πιω και γάλα τώρα θα τα βγάλω, μου λέει.

Μας έκλασες που μας έκλασες, αν τα βγάλεις κιόλας θα είναι μεγάλη κατάντια, σκέπτομαι και αφού τερματίζω την κάθε συζήτηση περί γάλακτος (μην έχουμε κι άλλο ατύχημα) κάνω γρήγορα γρήγορα τον λογαριασμό και ο τύπος αφού με πλήρωσε (3 ώρες έκανε να βρει τα λεφτά του) φεύγει κάνοντας οκταράκια στο δρόμο. Μετά από κάνα δίλεπτο άκουσα και 2-3 κόρνες καθώς προσπαθούσε να βγει στο δρόμο με το αυτοκίνητό του. Ελπίζω ο άνθρωπος να έφθασε σώος στο σπίτι του.......

16 σχόλια:

Wire_n_Wood είπε...

"Μια ανησυχητική ησυχία..."

Σκόπευα να σχολιάσω την αντίθεση, αλλά κάποιος αμόλησε μια "βουτύρου" παρακάτω και μου κόπηκε ο ειρμός...

Πέθανα από τα γέλια, ειδικά επειδή θυμήθηκα μια αντίστοιχη ιστορία όπου, πηγαίνοντας δυο φίλους στο σπίτι, αυτός που καθόταν στη θέση του συνοδηγού μας...μοσχοβόλησε και ο άλλος πίσω έγινε Τούρκος! "Καλά ρε, το παιδί μας πάει και μας φέρνει κι εσύ του κλάνεις το αυτοκίνητο"?

Τι να κάνεις, απ'τη ζωή βγαλμένα είναι όλα που λέει κι ο Σκύλος...

Αν πω ότι περιμένω με "υπομονετική ανυπομονησία" (τα κατάφερα?) το επόμενο περιστατικό που θα μας σερβίρεις θα θιχτείς? Χαχαχαχα, καλά είναι να τα διαβάζουμε, σκέψου εσύ που τα τραβάς...καλή υπομονή!

γυάλινο δάκρυ είπε...

Χαχαχαχαχαχα χαχαχαχαχα! Πέθανα στα γέλια!!! Για γέλια και για κλάματα μαζί!!!

moyratos είπε...

Σάκηηηηη, αυτό το γκράοουουουου πόσα amber ήταν? Αν ήταν πάνω από 40 σε ώρες κοινής ησυχίας τότε την μ@μησε ο τύπος!!!!

αχχααχαχχα
χα
χααχχααχ
αχαχχαχα
αχχαχααχ

Πώ ρε συ, πως τα καταφέρνεις να σε κλάνουν και να φεύγουν? χαχααχαχαχα και όχι τίποτε άλλο να λέει πως δεν έκανε και τίποτα!!! Που να έκανε κιόλας!!! Θα του μιλούσα με κλειστή τη μύτη για σπάσιμο πάντως άσχετα αν ήταν μυρωδάτη ή όχι!!!!

Tου είπες μετά "Έγινεεεεεεεε ιιιιιιιιιι" !!!

Wire_n_Wood είπε...

O αδερφός μου που ήταν στο πρώτο πόδι την ώρα του περιστατικού έκανε λόγο για ένα τσουναμάκι...τώρα ξέρουμε τον λόγο...

Δε λες καλά που δεν τον συνάντησες στην παραλία να έχουμε καμιά αμμοθύελλα?

'Η την ώρα που ο άλλος ο απίθανος έκαιγε το δίπλα οικόπεδο, ώστε να γινόταν παρανάλωμα η Σιθωνία?

pinos είπε...

τουλαχιστον με αυτα που βλεποις εκει μεσα δεν βαριεσε ποτε χαχχαχαχα
περναη η μερασ ου μια χαρα.
καλιτερα και απο τηλεορασει χαχαχαχ

Takis Varatzas είπε...

@deja_voodoo Ω ναι τα κατάφερες! Έρχονται κι άλλα είμαι έτοιμος και σίγουρος!

@γυάλινο δάκρυ Εγώ να δεις που πέθανα από τα γέλια τα κλάμματα και την ΟΣΜΗ !!!

@moyratos Ήταν αρκετά δυνατή ! Πάνω από 40 ! Αλλά desibel(ήχος) όχι αμπερ(ρευμα). Γιατί αν ήταν θα ήταν η πρώτη ηλεκτροφόρα κλανιά στον κόσμο. Και ποιος θα μας έζωσε τότε...

@pinos Παλιά μου είχε έρθει η ιδέα να κάνω ένα 24ωρο reality με στημένες κάμερες μέσα στο μαγαζί και κάθε μέρα να έχει κι ένα μισάωρο επεισόδιο με όλα αυτά που γίνονται.... Λέτε να το προτείνω σε κανένα κανάλι???

Γιώργος είπε...

αυτο με το καναλι να το κανεις!
δεν εχεις να χασεις τπτ!
θα εχεις ταμπελιτσα στην εισοδο πως καταγραφονται επειδη απαγορευεται θεωρητικα και ο κοσμος θα γινεται ολο και πιο περιεργος και πιο ταλαντουχος:P

Ανώνυμος είπε...

Τελικα ποσο σημασια εχει ο τροπος που βλεπει τα πραγματα κανεις. Ενας "γκρινιαρης" για παραδειγμα θα μπορουσε να μας περιγραψει την ιδια ακριβως ιστορια και να καταληξει στην αγενεια του Ελληνα, στην ανευθυνοτητα του που πινει και οδηγει, γενικα σε γκρινια.....
Ενω εσυ.......

moyratos είπε...

Τι και αν είναι desibel τι και αν είναι amber, το ίδιο ρεύμα πέρασε από την αίσθησή σου!!!!! Απίστευτος ο τύπος!!!1

Αυτό με τα κανάλια κάντο!!!! αλλά στο youtube για αρχη και μετά θα ρ8ουν οι προτάσεις.

kikop80 είπε...

Έπρεπε να του φωνάξεις όταν έφευγε:
-Και που 'σαι? Αυτή η δουλειά θέλει τοίχο!

seniorita είπε...

καλησπέρα!
χαχα..αυτά τα περιστατικά κάνουν την καθημερινότητα ευχάριστη και δε βαριόμαστε!

Takis Varatzas είπε...

@kikop80 Αυτό γκρέμιζε και το τείχος του Βερολίνου !!!

@senorita Να σε καλοσορίσω στο blog ! Πέρασα μια βόλτα κι από το Blog σου και φαίνεται ενδιαφέρον... Πιστευω να τα λεμε!

Ανώνυμος είπε...

Το θέμα δεν είναι αν έφτασε ο "πουτάνας γιος" σώος στο σπίτι του καθώς καθόλου δεν με ενδιαφέρει αν καρφωθεί σε κανένα δέντρο ή πέσει σε κανένα χαντάκι. Το θέμα είναι να μην σκότωσε κανέναν άλλον.
RoD

Μαίρη είπε...

Τα ούφο πάρκαραν στον όλυμπο


Ναι. Είναι αλήθεια. Κατά καιρούς ένας από τους πιο σημαντικούς προβληματισμούς μου ήταν το κλάσιμο (ή αλλιώς η πορδή). Η κλανιά είναι όντως μια παρεξηγημένη πράξη. Όπως ο βήχας, το φτέρνισμα, το χασμουρητό, το ρέψιμο, έτσι και η κλανιά είναι μια από τις ανάγκες του ανθρώπου.

Πάρτε το χαμπάρι. ΟΛΟΙ κλάνουν. ΟΛΟΙ. (βασικά δεν γνωρίζουμε ακόμα από που κλάνουν οι γοργόνες, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Το κλάσιμο δεν είναι ντροπή. Είναι κάτι το φυσιολογικό...

Κλάσιμο : Συμφιλιωθείτε με την φύση

Αλήθεια , τι είναι η κλανιά ? Μετά από έρευνα (γιατί δεν σας πουλάμε φύκια για μεταξωτές κορδέλες), βρήκαμε τον χημικό τύπο της πορδής. Ο τύπος είναι :

S204H2 + CH + Ca3RA

Δηλαδή από υδρόθειο (S204H2 ) και μεθάνιο (CH). Για τους χημικά αγράμματους, αυτό που βρομάει είναι το μεθάνιο. Όποιος έχει βρεθεί στον ίδιο χώρο με σκατά αγελάδας ξέρει... (?). Το δέρμα μας είναι αεροστεγές (σαν τις σακούλες). Κάτι όμως έπρεπε να γίνει ώστε να βγαίνουν τα αέρια μέσα από το σώμα μας, γιατί αλλιώς θα γινόμασταν μπαλόνια... Έτσι βγαίνουν δια της κάτω οδού. Κάποια άλλα βγαίνουν δια της άνω οδού (κοινώς ρέψιμο). Πολλοί λένε πως το ρέψιμο είναι μια κλανιά που έχασε τον δρόμο της. Δεν θα διαφωνήσω. Ψηφίζω υπέρ.

Υπάρχουν πολλών ειδών κλανιές. Η κοινή πορδή ,η υγρή πορδή, η σφιχτή πορδή, η σκιστή πορδή και άλλες κατηγορίες για τις οποίες δεν είμαι σε θέση να κάνω λόγο διότι εκείνα είναι των μεγάλων κατορθώματα (τι είπα πάλι το άτομο ρε).

Είμαι της απόψεως πως δεν κάνει να κρατάμε πράγματα μέσα μας. Έτσι λοιπόν, πράγματα όπως η πορδή πρέπει να βρίσκουν το δρόμο για την ελευθερία. Πάρτε το κλάσιμο σαν έκρηξη χαράς του οργανισμού σας ! Με την ηχητική υπόκρουση που έχει στον χώρο, είναι σαν να σας λέει ο οργανισμός σας : "Τα καταφέραμε !". Είναι επίσης και ένδειξη ανωτερότητας...Δεν λέμε ?τους έκλασε και έφυγε...? ?! Γιατί λοιπόν να μην τους κλάσει κυριολεκτικά και όχι απλά μεταφορικά ? Δεν ξέρω. Εσείς να μου πείτε.

Όταν (με το καλό) σας έρθει μια κλανιά, ΜΗΝ την κρατήσετε. Έχετε 2 επιλογές. Η μία είναι να την ρίξετε στα κρυφά, και όταν το πάρουν πρέφα, ή να αναλάβετε τις ευθύνες σας (κάτι που δεν πιστεύω ότι θα κάνετε από την στιγμή που την ρίξατε στα κρυφά), ή θα τα ρίξετε στον σπασίκλα της παρέας ή σε κάποιον που θα το αντιμετωπίσει με χιούμορ (μην σας σπάσει και στο ξύλο...!) . Η δεύτερη επιλογή και η καλύτερη είναι να σηκωθείτε και να ζητήσετε από την παρέα σας να κάνει ησυχία. Μόλις δείτε ότι τα πράγματα ησύχασαν, τρομάξτε τους με την οργή και την δύναμη της κλανιάς σας ! (προσοχή : μην ζοριστείτε πολύ γιατί μπορεί να σας κοπεί καμία εγκεφαλική αρτηρία και να τα φτύσετε ή ακόμα χειρότερα η κλανιά να τελειώσει με ένα σκατό). Συμβουλή : Εάν μέσα στην παρέα σας υπάρχει κάποια κοπέλα που να την γουστάρετε, δεν προτείνω να κάνετε τα παραπάνω, αλλά αν είστε όντως κάφρος, αφού κλάσετε, κοιτάξτε την στα μάτια και πείτε της : ?Εσύ δεν κλάνεις ?? ... χεχε

Άλλωστε γιατί να μην κλάνουμε ? Γιατί να καταπιέζουμε τον εαυτό μας ? Γιατί να πονάμε όταν κρατάμε μια κλανιά ? Καλύτερα να γελάσουμε μετά από μια κλανιά, παρά να τρέξουμε στην τουαλέτα σαν τα χαζά και όταν βγούμε να πούμε ?πήγα για κατούρημα? ... Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας ...

Γιατί λοιπόν να κρύβεστε ? Γιατί να ντρέπεστε ? Αν ήταν κακό να κλάνουμε, ο Θεός θα μας έφτιαχνε διαφορετικά... Ας μην πηγαίνουμε κόντρα στην φύση...

Και τώρα, κλείνοντας, θα ήθελα να δανειστώ μια ΚΟΡΥΦΑΙΑ ατάκα την οποία θα συμπληρώσω κατάλληλα...

γιατί η γνώση είναι δύναμη...

... το χέσιμο ανάγκη ...

... και το κλάσιμο ... ΑΠΟΛΑΥΣΗ !!

Μαίρη είπε...

a!!!!

και κάτι άλλο!!!

ο τίτλος σου ειναι λάθος

έπρεπε να είναι "το ακούσαμε κι αυτό"

Takis Varatzas είπε...

@Mary Σε ευχαριστώ για το σεμινάριο περί κλανιάς. Ήσουν κατατοπιστικότατη. Σωστή και η παρατήρηση για τον τίτλο. Δυστυχώς όμως όπως θα είδες μιας και πιάσαμε τα οπίσθια, χαρτί με αρκουδάκια δεν έχουμε. Ούτε ξυραφάκια δενξέρωγωπωςταλένε. Ούτε μαγιά Zweinsteiger.

Πάντως οι λουκουμάδες μετά την προσθήκη κανέλλας είναι μια χαρά. Το πληκτρολόγιο με την προσθήκη μιας σταγόνας μελιού(που μόλις έπεσε) δεν είναι και στα φόρτε του.

Παρακαλείστε όπως αποστείλετε την επωνυμία του ξυραφίου και της μαγιάς δια την έναρξη εκτάκτων μέτρων παραγγελίας των εν λόγω προιόντων έτσι ώστε την επόμενη φορά να είμεθα σε θέση να ικανοποιήσομεν τις καλοπιστικές και γαστριμαργικές σας επιθυμίες.

Καλημέρα σας.