ΛΕΞΙΚΟ.

Στους εμπορικούς τοπικούς κύκλους αυτή η περίοδος (Μάϊος-Ιούνιος) ονομάζεται "ΦΟΡΤΩΜΑ". Με λίγα λόγια, είναι οι μέρες στις οποίες έρχονται καθημερινά εμπορεύματα στο μαγαζί έτσι ώστε να είναι "φορτωμένα" και γεμάτα τα ράφια εν όψη της καλοκαιρινής περιόδου. Εδώ όμως υπάρχει το εξής πρόβλημα.

Οι περισσότεροι από τους οδηγούς που φέρνουν τα πράγματα δεν είναι Έλληνες. Και σε περίπτωση λάθους στην παραγγελία, το να συνεννοηθείς μαζί τους είναι πραγματικό μαρτύριο. Δεν έχω τίποτα με τους ανθρώπους (για ένα μεροκάματο παλεύουν κι αυτοί στο τιμόνι όλη μέρα) αλλά δεν είναι κατάσταση αυτή. Άντε να καταλάβει τώρα ο άνθρωπος ότι τα παιδικά γιαουρτάκια γνωστής εταιρίας έχουν 10 διαφορετικούς κωδικούς και δεν είναι όλα ίδια. Μπορεί στην συσκευασία τους να είναι εμφανισιακά όλα όμοια αλλά μία πρόταση στο κάτω μέρος είναι και αυτή που γράφει την γεύση και κάνει την διαφορά. Και άντε να βρει σε ποιο μαγαζί άφησε καταλάθος τα δικά μου επειδή εκεί προφανώς δεν έκαναν σωστό ή και καθόλου έλεγχο στην παραλαβή της παραγγελίας.

Η πλάκα είναι πως λες "άντε ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει, να πάρουμε τηλέφωνο στην εταιρία να βγάλουμε άκρη". Σε συνδέουν με την αποθήκη και εκεί τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα γιατί πάλι μιλάς με κάποιον αλλοδαπό αποθηκάριο αλλά αυτή την φορα μέσω τηλεφώνου όπου δεν υπάρχει και οπτική επαφή με το προιόν για να του δώσεις να καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Είμαι σίγουρος πως αυτός έχει κάνει το λάθος γιατί εκεί φορτώνουν τα εμπορεύματα στα φορτηγά. Επίσης είμαι σίγουρος πως για μία ακόμα φορά επειδή δεν καταλαβαίνω τι μου λέει, θα αναγκαστώ να κόψω 2-3 χαρτιά και από την άλλη να κάνει το ίδιο και η εταιρία και να είμαστε και οι 2 υπεύθυνοι για την κοπή ενός ακόμα δέντρου (λόγω κατανάλωσης χαρτιού) έτσι ώστε να διευθετηθεί το λάθος.

Δεν είναι και λίγες οι φορές στις οποίες τα λάθη ήταν τόσα πολλά όπου η μόνη μου επιλογή ήταν να στείλω όλη την παραγγελία πίσω(ακόμα κι αν μερικά από τα εμπορεύματα που σωστά ήρθαν τα χρειαζόμουν άμεσα). Βέβαια οι οδηγοί εκνευρίζονται (και από μέσα τους μου ρίχνουν τα καντήλια του αιώνα) γιατί πρέπει να ξανακουβαλήσουν τα πράγματα πίσω στο φορτηγό αλλά κι εγώ δεν φταίω σε τίποτα να παραλαμβάνω άλλα αντί άλλων. Απλά θέλω αυτά που παρήγγειλα....

Είναι ευθύνη των εταιριών να προσλαμβάνουν τα κατάλληλα άτομα στις κατάλληλες θέσεις.

Διαφορετικά αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση με βλέπω σύντομα να αγοράζω ελληνοαλβανικό-ελληνορωσικό λεξικό.

Υ.Γ. Χαχαχαχαχα.... Την στιγμή συγγραφής του post, μπαίνει μέσα νέος οδηγός εταιρίας από την οποία προμηθευόμαστε αλίπαστα και λαδερά και του λέω : Θα μου φέρεις ένα σκουμπρί φιλέτο λαδερό κι ένα κολιό παστό. Έρχεται πίσω ακριβώς πριν πατήσω το "Δημοσίευση Ανάρτησης" και φέρνει μόνο το σκουμπρί και του λέω "Ο κολιός που είναι? Σου τελείωσαν?" και μου λέει.....

Τι γκίνεται ρε? Κι άλλο πελάτη μου το είπε αυτό. Κι εσύ μπερντεύτηκε. Εγκώ ψάρια έχει όχι κασέρι.....

Μπέρδεψε τον παστό κολιό με το κασέρι "Κολιός". Δεν ξέρει ο καημένος ότι ο κολιός είναι ψαράκι της θάλασσας και οτι δεν τον αρμέγουν από τις αγελάδες. Είδατε πόσο μας μορφώνουν οι διαφήμισεις? Και το αφεντικό του τι κάνει? Δεν βλέπει τόσο καιρό ότι μένει απούλητος ο κολιός?

Είναι ώρα λοιπόν, όλοι εσείς διευθυντάδες και στελέχη με τα κουστούμια και τις γραβάτες, να σηκωθείτε από τις δερμάτινες πολυθρόνες και αφού αφήσετε τα πλασματικά νούμερα που σχεδιάζετε στο Excel, να βγείτε έξω μαζί με τους οδηγούς και πωλητές σας για να δείτε πως είναι η πραγματική εικόνα της αγοράς σήμερα. Η οικονομία έχει το μαύρο της χάλι, το αγοραστικό κοινό υποφέρει και το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα είναι οι λάθος παραγγελίες που καμιά φορά γίνονται και εσκεμμένα για να βοηθήσουν στην προώθηση νέων (και άχρηστων τις περισσότερες φορές) προιόντων.

WAKE THE *UCK UP.