Σάββατο 23 Μαΐου 2009

to VERESE or not VERESE...

Όλα δείχνουν πως πλησιάζουμε στο πραγματικό καλοκαίρι. Ένα χλιαρό αεράκι φυσάει και οι ηλιαχτίδες του ήλιου κυριαρχούν στο τοπίο δημιουργώντας ένα ζεστό σαββατιάτικο πρωινό(πσσσσ ποιητής ο δικός σου!). Αυτή την ωραία ατμόσφαιρα, έρχεται να την αλλάξει ένα περιστατικό, που θα ηθελα να το μοιραστώ μαζί σας.

Καταρχήν να πω ότι το θέμα έχει να κάνει με ΒΕΡΕΣΕ, μια λέξη μισητή σε όλους τους επαγγελματίες, που δυστυχώς όμως είναι καθημερινό φαινόμενο. Δεν νομίζω να υπάρχει μαγαζί που να μην έχει δώσει βερεσέ πράγματα, ή γενικώς να μην την έχει "φάει" από απλήρωτους λογαριασμούς πελατών. Με τα χρόνια μαθαίνει κανείς, σε ποιον μπορεί να δώσει και σε ποιον όχι έτσι ώστε μελλοντικά, να μην κλαίει τα λεφτά του. Σε εμένα πολλές φορές έχει τύχει, βλέποντας μόνο το πρόσωπο και τις κινήσεις του άλλου, να προβλέψω ότι θα μου ζητήσει να πάρει κάτι χωρίς να πληρώσει. Σήμερα όμως έτυχε μία περίπτωση που δεν είχα αντιμετωπίσει ξανά.....

16 Ιανουαρίου 2009, Ώρα 08:05

Μόλις έχω ανοίξει και εργάτης από διπλανή οικοδομή έρχεται στο μαγαζί και μου ζητάει ένα πακέτο τσιγάρα που ΤΟΤΕ κόστιζαν 3€.

-Δεν έχω να σε πληρώσω όμως φιλαράκι, το αφεντικό ακόμα δεν μας πλήρωσε. Αύριο θα έρθω σίγουρα.

Η φάτσα του είναι γνωστή. Δεν είναι ντόπιος, (μάλλον αλβανός ή βούλγαρος χωρίς να έχει σημασία η εθνικότητα για μένα) αλλά μένει καιρό στο χωριό. Επίσης δεν είναι καθημερινός πελάτης αλλά έρχεται 1-2 φορές τον μήνα για ψιλολόγια. Όλα τα παραπάνω περνούν μέσα από το μυαλό μου σε κλάσματα του δευτερολέπτου(σιγά ρε Σούπερμαν!) και του λέω:

- Ok, πάρτο αλλά να μην ξεχαστεί σε παρακαλώ.
- Όχι όχι τι λες τώρα, μόλις με πληρώσει το αφεντικό έρχομαι αμέσως, μου απαντάει.

Καθώς απομακρύνεται πετάει κι ένα "Ευχαριστώ".

23 Μαΐου 2009, Ώρα 08:10

Τακτοποιώ τα γάλατα στα ψυγεία και ο ίδιος τύπος εμφανίζεται. Η μοναδική φορά που έχει έρθει στο μαγαζί από εκείνη την μέρα του χειμώνα ήταν πριν 10 μέρες και είχε πάρει 2 χαρτομάντηλα τα οποία επίσης χρωστούσε (δεν ήμουν εγώ στο ταμείο) αλλά ήρθε το απόγευμα της ίδιας ημέρας και τα πλήρωσε λέγοντας μου ότι (αν και είδα πως είχε χρήματα μαζί του) τα τσιγάρα δεν τα είχε ξεχάσει και ότι θα έρθει μία μέρα να τα πληρώσει.

Έρχεται λοιπόν προς το ψυγείο και μου λέει:

- Να σου πω κάτι?
- Και δεν το λες...
- Θα μου δώσεις ένα πακέτο τσιγάρα γιατί δεν μας πλήρωσε το αφεντικό και όταν μας πληρώσει να σου πληρώσω και το παλιό μαζί?

Το μυαλό αρχίζει και δουλεύει και επεξεργάζεται τα δεδομένα(το γυρίσαμε σε Terminator τώρα!). Τα τσιγάρα πλέον κοστίζουν 3,20 και αν σκεφτεί κανείς πως στην συγκεκριμένη μάρκα το κέρδος μας είναι 6%, πλέον η αγορά τους κοστολογείται στα 3,02€ (άρα και να πληρωθούμε εχουμε μπει μέσα!). Ο τύπος μέσα στο 2009 και σε διάστημα 5 μηνών έχει έρθει μόνο 3 φορές στο μαγαζί. Την πρώτη έγραψε 3€, την δεύτερη έγραψε 0,30€ την τρίτη πλήρωσε τα 0,30€.

Θα μου πείτε τώρα "Τι κάθεσαι ρε Τάκη κι ασχολείσαι για 2-3 ευρώ?"

Από την μία σκέφτεσαι ότι ο άλλος έχει ανάγκη. Από την άλλη, δεν είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου. Να ήταν τρόφιμα να δώσω και πολύ περισσότερα απο 3 ευρώ... 30+ χρονών έγινα και προσωπικά δεν έπαθα τίποτα που δεν καπνίζω. Ακόμη ένας παράγοντας είναι και ο τρόπος. Ο τύπος έχει μήνες που πήρε τα τσιγάρα και τον έχω δει τυχαία στο δρόμο να μπαινοβγαίνει και να ψωνίζει σε άλλα μαγαζιά. Αν ήταν σωστός, δεν θα φρόντιζε μέσα σε τόσο χρονικό διάστημα να πληρώσει?

Τέλοσπάντων μετά από 1 δευτερόλεπτο και 3 δέκατα (Χ-ΜΕΝ!) του απαντώ:

- Εσύ καλά τα ζητάς τα τσιγάρα, αλλά το άλλο πακέτο είναι από το χειμώνα ρε φιλαράκι.
- Εεεε δεν έτυχε να περάσω από εδώ. Δουλεύαμε στην άλλη μεριά του χωριού(ψεύδεται γιατί τον έχω δει στην περιοχή πάνω από 10 φορές).
- Ναι αλλά για να είμαι εγώ σωστός πρέπει να είσαι κι εσύ, του λέω.
- Εεεε εντάξει μόλις με πληρώσει το αφεντικό θα σου τα πληρώσω και τα 2.(τα ίδια δεν είπε και την πρώτη φορά?)
- Με συγχωρείς φίλε μου αλλά δεν γίνεται να σου δώσω. Δεν είναι τόσο για τα λεφτά αλλά για πες μου εσύ...Έχω άδικο?

Δεν είπε τίποτε. Περίμενε για λίγο στην είσοδο του μαγαζιού και με κοιτούσε. Εγώ συνέχισα να βάζω τα γάλατα στο ψυγείο χωρίς να του δώσω σημασία και τελικά μετά από 1-2 λεπτά έφυγε.

Χαρακτηρίστε με όπως θέλετε αλλά εγώ ακόμη προβληματίζομαι... Έκανα καλά?

6 σχόλια:

Wire_n_Wood είπε...

Πολύ καλά έκανες! Όταν μάλιστα αποδείχθηκε πως σε παραμύθιαζε.

moyratos είπε...

Το πολύ το κυρ-ελέησον το βαριέται και ο παπάς!!!!

Καλά έκανες Σάκη. Έτσι γιατί δυσκολέψαν οι καιροί!!!

Εάν δίνεις βερεσέ έναν που έρχεται αραιά και που τότε σε έναν σταθερό πελάτη τι πρέπει να του κάνεις? Τάμα?

MOLEMOU είπε...

KALA EKANES ALLA PERASE TELIKA NA SOU DOSI TA 3E APO TA PALIA OI TON BLEPIS NA PAEI STO GEITONA KAI NA AGORAZI APO EKEI TORA TA TSIGARA?KALHMRA APO TO MONAXO

Constantine είπε...

Όχι μόνο έκανες καλά αλλά έπρεπε να του ζητήσεις και τα χρωστούμενα 3€. Αφού αποδεδειγμένα έλεγε ψέματα... Δεν ξέρω αν είναι εύκολο, αλλά το βερεσέ πρέπει να κοπεί, ειδικά στους γνωστούς-άγνωστους.

Takis Varatzas είπε...

@Deja Thanx!

@moyratos Mia lampada sto 3!

@MOLEMOU Kalosorizo toys Ellines ek Germanias! Oyte poy fainetai stin geitonia... Ap'oti fainetai xrostaei kai ston geitona!

@Constantine Kalosorizo kai sena kai kalh epityxia sto kainoyrio soy blog! To verese (toylaxiston se agnostoys) oxi mono pe8ane alla x8es toy kaname kai ta saranta!

MOLEMOU είπε...

EPOMENOS NA TON STILIS STON MASOUTH THN ALLH FORA-AN UPARXEI ALLH FORA POU DEN TON BLEPO NA KSANARXETE SINTOMA