Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Συμπεράσματα....

Αυτό ήταν. Τελευταία μέρα του Αυγούστου σήμερα, και παμε για φθινόπωρο. Δεν ήταν και πολυάσχολο το καλοκαίρι και έτσι δεν είχαμε και πολλά περιστατικά για να εξιστορίσουμε, αλλά θα ήθελα να σταθώ σε κάποια πράγματα άξια αναφοράς.

1. Όλοι μας αγαπάνε....

Από πέρσι που άνοιξαν τα "μεγάλα" καταστήματα καλώς ή κακώς κάποιοι τακτικοί πελάτες λάκισαν. Πολλούς τους βλέπω στο δρόμο, άλλοι χαιρετάνε, άλλοι γυρνάνε την πλάτη τους, άλλοι κάνουν τους τάχα αδιάφορους και σε βλέπουν δήθεν ξαφνικά και λένε το κλασσικό "Εμείς δεν είμασταν εδώ, χθες ήρθαμε γι'αυτό δεν περάσαμε απο το μαγαζί..." (ασχέτως αν εγώ εδώ κι ένα μήνα τους βλέπω καθημερινά). Πάντως ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΝΕ. Αχ τι καλοί άνθρωποι που είστε, κρίμα που κλείνει το μαγαζί, που θα ψωνίζουμε τώρα κτλ κτλ κτλ. Αφού ρε μεγάλε έχεις ένα χρόνο να έρθεις... Τέλος, υπάρχει και η άλλη κατηγορία. Αυτοί που παίρνουν μόνο αυτά που δεν μπορούν να βρουν στα "μεγάλα" καταστήματα. Αυτοί να δείτε αγάπες και ψευτοκλάματα! Μόνο που δεν είναι για εμάς, αλλά για την φέτα που χρόνια τώρα δεν μπορούν να βρουν αλλού, τις φιάλες υγραερίου που δεν έχει κάνενας άλλος κτλ. Στην τελική οι μόνοι που αξίζουν να λέγονται πρώτα άνθρωποι, μετά φίλοι και στο τέλος πελάτες είναι 2-3 οικογένειες ελλήνων και κάποιοι Άγγλοι και Γερμανοί που έρχονται κάθε χρόνο τα τελευταία 20 χρόνια. Όλοι οι υπόλοιποι δυστυχώς αποδεικνύονται ψεύτικοι κάθε μέρα που περνάει...

2. Η υπέρτατη γυφτιά.

Την έβλεπα τόσα χρόνια αλλα ειδικά τώρα που κλείνουμε είναι κάτι το φοβερό. "Από τη μύγα ξύγγι" που λέει και η λαική ρήση... επί 100 θα προσθέσω εγώ. Μιλάμε για τόση γυφτιά που μέχρι και γύφτος να ήταν θα τρόμαζε ο άνθρωπος. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι σου παζαρεύουν ένα πράγμα που κοστίζει 2-3 ευρώ, που το δίνεις με περσινή τιμή, με 30-40% έκπτωση και κάθονται και σου μιλάνε για το αν μπορείς να το δώσεις 20-30 λεπτά πιο φθηνά...

3. Ο ήλιος χτυπάει πολύ....

Μιλάμε για απίστευτη τρέλα σε σημείο να αναρωτιέμαι ώρες ώρες μήπως εγώ είμαι εξωγήινος ή το ότι αυτός ο κόσμος κατοικείται από ψυχασθενείς. Δεν ξέρω αν παίζει ρόλο το γεγονός ότι βρισκονται σε διακοπές και όχι στην καθημερινή τους ζωή αλλά εγώ τι σας φταίω ρε παιδιά? Πάνω μου βρήκατε να ξεδώσετε? Λες και βλέπεις τις παλιές trash tv εκπομπές του στυλ Αντρέα Μικρούτσικου που ξεμαλιαζώτανε νύφες, πεθερές και το υπόλοιπο σόι να βρίζει τηλεφωνικώς...

Κι επειδή σας έκανα μαύρη την ψυχή με τόση πικρίλα που έβγαλα πάρτε κι ένα αστείο περιστατικό που συνέβη πριν λίγο, για να ξεκινήσει ευχάριστα η εβδομάδα.

Κυρία περίπου 40 ετών και βάρους περίπου 150 κιλών, μπαίνει στο μαγαζί, προκαλεί σεισμική δόνηση της τάξεως των 3 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ (έγινε αισθητός και στη Θεσσαλονίκη) και με ρωτάει που είναι τα γάλατα και τα γιαούρτια. Τις δείχνω και πηγαίνει προς τα εκεί. Αφού πήρε κάποια πράγματα, αφήνει το καλαθάκι στο ταμείο και βλέπω:

α. 2 τριάδες γιαούρτια 0%.
β. 2 τριάδες γιαούρτια 2%.
γ. 1 τρικαλινό light σε φέτες.
δ. 1 λίτρο γάλα 1,5%.

Χτυπάω το λογαριασμό, αλλά την βλέπω να τα κοιτάει επίμονα. Σκέφτομαι, λες να έκανα κάποιο λάθος? Ξανακοιτάω τον λογαριασμό, όλα σωστά. Εκείνη την ώρα γυρίζει απότομα και βλέπει το ράφι με τα κρουασάν. Παίρνει καμιά δεκαριά (με γέμιση κρέμα κακάο, βανίλια, φράουλα, ροδάκινο, μήλο κτλ) και γυρίζει και μου λέει το θεικό:

- ΒΑΛΕ ΚΙ ΑΥΤΑ. ΔΙΑΙΤΑ ΕΙΠΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ, ΑΛΛΑ ΣΚΕΤΟ ΓΙΑΟΥΡΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΩΡΕ?

Καλό φθινόπωρο σε όλους.....

Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

Η γενιά της κατοχής...

Η μητέρα μου σκουπίζει τον αυλόγυρο του μαγαζιού και ένας πελάτης μας έρχεται και ψωνίζει ένα πακέτο τσιγάρα ROTHMAN'S INTERNATIONAL και ένα ουίσκυ CARDHU. Καθώς βγαίνει από το μαγαζί και μπαίνει μέσα στο αυτοκίνητό του, πιάνει συζήτηση με την μητέρα μου για την εποχή των δεκαετιών 1940-1950 που μεγάλωσαν δύσκολα και το ότι ειναι η πιο αδικημένη γενιά από όλες και ότι σήμερα οι άνθρωποι των 30 και κάτω είναι καλομαθημένοι και δεν έχουν ζήσει τίποτα απο όλα αυτά που πέρασαν αυτοί και ούτε μπορούν καν να φανταστούν τα παλιά χρόνια.

Και όλα αυτά να στα λέει άνθρωπος που μόλις ψώνισε από τα πιο ακριβά τσιγάρα και ουίσκυ, καθισμένος πίσω από το τιμόνι μιας BMW 735, με τον κλιματισμό στο φουλ και τα νερά να στάζουν κάτω από το αυτοκίνητο και να καταλήγουν στα μαζεμένα φύλλα που είχε σκουπίσει η μητέρα μου. Τελικά έβαλε μπρος κι έφυγε γιατί χτύπησε το τηλέφωνό του (ολοκαίνουριο IPHONE 3GS παρακαλώ!). Ήταν μια κοπέλα από το ξενοδοχείο του και τον ήθελε γιατί υπήρχε κάποιο πρόβλημα με ένα group 60 ατόμων που μόλις είχε φτάσει.

Μιλάμε για πολύ πείνα ρε παιδιά. Σκούπιζε εσύ ΜΑΝΑΑΑΑΑΑΑΑ....

Δευτέρα 10 Αυγούστου 2009

SHAMPOO FOR WHO?

Μπαίνει μια κοπελιά μέσα στο μαγαζί και με ρωτάει:

- Καλημέρα, τα σαμπουάν που βρίσκονται?
- Καλημέρα, στο μεσαίο διάδρομο, αριστερά επάνω.
- Ευχαριστώ πολύ, μου λέει και πηγαίνει προς τα εκεί.

Έχει περάσει ένα τεταρτάκι περίπου, εγώ βάζω πράγματα στα ράφια και η κοπελιά είναι ακόμα στα σαμπουάν προσπαθώντας να διαλέξει.

- Τι έγινε, δεν βρίσκεις αυτό που θέλεις? , την ρωτάω.
- Αχ είναι για τον καλό μου και δεν ξέρω τι να του πάρω. Τι μαλλιά έχει? Κανονικά, λιπαρά, ξηρά.... Αχ έχω μπερδευτεί τώρα!
- Εγώ θα σου έλεγα να του πάρεις ένα που είναι για όλους τους τύπους μαλλιών ή το κλασσικό "Όχι πια δάκρυα" κίτρινο σαμπουάν της Johnson's που συνήθως αρέσει σε όλους. Θα θυμηθεί και τα παιδικά του χρόνια!
- Αχ ναι, πολύ καλή ιδέα! Ένα τέτοιο θα του πάρω!
- Εκτός πάλι κι αν μένετε εδώ κοντά για να έρθει ο ίδιος και να διαλέξετε μαζί!
- Εσείς ξέρετε να ξεχωρίζετε τους τύπους μαλλιών? , με ρωτάει?
- Δεν είμαι και ειδικός αλλά πάνω κάτω ο καθένας ξέρει τι μαλλιά έχει.
- Όχι, απλά σας ρωτάω για να τον φέρω να δούμε. Εδώ έξω είναι.
- Στο αυτοκίνητο?
- Όχι, να εδώ στην πόρτα σας τον έχω δεμένο.
- Ορίστε???
- Μισό λεπτό να τον φέρω. ΜΠΟΥΜΠΗΗΗΗ, έλα η μανούλα θα σου πάρει σαμπουάν.

Όπως καταλάβατε ο "καλός" της ήταν ο ΜΠΟΥΜΠΗΣ, ένα μικρούλι πεκινουά !!!

Τα λέμεεεεεεε....

Τρίτη 4 Αυγούστου 2009

ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ ... κατα το ήμισυ !!!

Σιγά σιγά λοιπόν, το παντοπωλείο (το κατάστημα) φθάνει στο τέλος του. Λίγο το ότι οι γονείς μεγάλωσαν και τα οικονομικά δεν σηκώνουν πλέον την απασχόληση υπαλλήλου, λίγο η κρίση και ότι ο κόσμος δεν έχει ευρώ στις τσέπες, λίγο το ότι οι λογαριασμοί ΤΕΒΕ, ΔΕΗ, ΕΝΟΙΚΙΟ και πάνω απ'όλα ΕΦΟΡΙΑ αυξάνονται με τρελό ρυθμό (αλήθεια πάνε καλά???), συν το ότι οι μεγαλοκαρχαρίες άρχισαν και επεκτείνονται και στα δικά μας μέρη, μας κάνει ύστερα από 25 χρόνια με τα λύπης να αφήσουμε το μαγαζί.

Βρισκόμαστε σε περίοδο ξεπουλήματος λοιπόν και όσοι είστε περαστικοί από Νέο Μαρμαρά Χαλκιδικής, κάντε μια στάση στο Σούπερ Μάρκετ "ΈΝΩΣΗ" για να βοηθήσετε στο άδειασμα. Όσοι είστε πάλι μακριά, πείτε σε φίλους, γνωστούς, θείους, θειες, συμπεθέρια, αδέρφια, ξαδέρφια, παππού και γιαγιά που ίσως να μένουν εδώ κοντά ή σκοπεύουν να έρθουν, να κάνουν μια βόλτα κι από εμάς. Εκτός των εκπτώσεων θα έχουν και εξτρά προνόμια... (το αφεντικό τρελάθηκε μάλλον!)

30 Σεπτεμβρίου είναι η τελευταία μέρα λειτουργίας του παντοπωλείου, οπότε έχουμε λίγο καιρό ακόμα, γι'αυτό όσοι πιστοί προσέλθετε!!!

Μην στεναχωριέστε όμως! ΤΟ BLOG ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ και θα συμπεριλαμβάνει στην θεματολογία του, ιστορίες από τα παλιά που δεν έχουν ξαναδημοσιευτεί και καθημερινές ιστορίες αλλά αυτή την φορά από την ματιά του πελάτη σε μεγάλα καταστήματα! Όπως καταλαβαίνεται ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΩ ΣΕ ΧΛΩΡΟ ΚΛΑΡΙ ! Οτιδήποτε στραβό πέσει στην αντίληψή μου, δημοσιεύεται απευθείας. Τύφλα να 'χει ο Ευαγγελάτος δηλαδή...

Συνεχίζουμε ακάθεκτοι!!!