Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ.....

ΟΤΙ ΗΡΘΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΟΤΑΝ....

1. Ακούω κόρνες, φρεναρίσματα και τα απαραίτητα μπινελίκια έτσι για να δέσει η συνταγή!!!

2. Βλέπω ωραίες παρουσίες να επισκέπτονται το μαγαζί!

3. Κρύβω τα μάτια μου για να μην δω τις φακλάνες που θέλουν να μοιάσουν στο ΝΟΥΜΕΡΟ 2 και έρχονται φορώντας μαγιό, με τους πατσάδες να χορεύουν σάμπα!

4. Γίνομαι γραφείο πληροφοριών της περιοχής (που είναι τα ενοικιαζόμενα της Κυρα Κούλας?, τι ώρα περνάει το λεωφορείο?, γιατί έχει μέδουσες στη θάλασσα? κτλ)

5. Παρατηρώ το φαινόμενο "ΣΑΓΙΟΝΑΡΑΜΕΚΑΛΤΣΑ" (Π Ι Φ!!!)

6. Αηδιάζω με τα αξύριστα πόδια και τις μασχάλες ορισμένων πλασμάτων που θέλουν να λέγονται "ΓΥΝΑΙΚΕΣ" (και μας το παίζουν και πολιτισμένοι οι Νεάτερνταλ)! Μιλάμε για πολύ τρίχα ρε παιδάκι μου!

7. Οι τουρίστες μου απευθύνονται μιλώντας στην γλώσσα τους (κυριώς οι ανατολικοευρωπαίοι) και περιμένουν να τους καταλάβω και μάλιστα εκνευρίζονται κιόλας όταν δείχνεις ότι δεν σκαμπάζεις τίποτα από αυτά που σου λένε. Λέτε ο Αδάμ και η Εύα να ήταν Σλάβοι???

8. Ο κόσμος ξεσαλώνει στο δικό μας μαγαζί(αφήνουν πράγματα πέρα δώθε, ουρλιάζουν μεταξύ τους, τα παιδάκια είνα σε κατάσταση "ΤΡΑΛΑΛΑ" και τα κάνουν όλα λίμπα) ενώ όταν είναι στην πόλη είναι αυτό που λέμε "Τύπος και Υπογραμμός"!

9. Μου λένε καλημέρα (κυρίως οι νεαροί) στις 3 το μεσημέρι!!

10. Ο Τάκης Βαρατζάς (φτου μου!) κάνει πάνω από 2 ποστ τον μήνα!!!

Καλά μπανάκια σε όλους! Τα λέμε και πάλι σύντομα...

Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

Καλό καλοκαίρι με κάτι νέο....

Πρώτη ανάρτηση για τον Ιούνιο και να ευχηθώ:

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ, ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΟΛΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ

Από σήμερα εγκαινιάζουμε μία καινούρια ενότητα του blog, η οποία θα ονομάζεται "Η ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ" και θα θίγει μικρές λανθασμένες συνήθειες του κόσμου όταν πηγαίνει να κάνει τα ψώνια του. Και ξεκινάμε με τα.......

ΒΟΥΤΥΡΑΚΙΑ ΜΕΡΙΔΟΣ

Ναι πράγματι, όσο αστείο κι αν φαίνεται θα μιλήσουμε για τα μικροσκοπικά βουτυράκια. Τι τραβάνε τα καημένα....

Καταρχήν δεν μπορεί κανείς μα κανείς να τα βρει. Κι αυτό γιατί οι περισσότεροι ψάχνουν σε λάθος σημείο. Περίπου το 90% των πελατών, ψάχνει να βρει τα βουτυράκια όταν θέλει να ψωνίσει για πρωινό. Έτσι λοιπόν, πηγαίνει εκεί που είναι οι υπόλοιπες μερίδες όπως μαρμελαδίτσες, μέλάκια και μερεντούλες και μου κάνουν την εξής χαζή ερώτηση:

- Βουτυράκια μερίδος δεν έχετε? Γιατί δεν τα βλέπω μαζί με τα άλλα?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Δυστυχώς το βούτυρο εκ φύσεως χρειάζεται ψύξη για να συντηρηθεί ακέραιο, οπότε αν και θα ήθελε να παίξει παρέα με την μερεντούλα, το μελάκι και την μαρμελαδίτσα, δυστυχώς θα πρέπει να μείνει μόνο του τιμώρια στο ψυγείο, μέχρι να έρθει η ώρα που θα ενωθεί με τα υπόλοιπα, συνήθως επάνω σε μία φέτα ψωμιού για να καταναλωθεί από καποιον αγουροξυπνημένο πεινάλα!


Στη συνέχεια και αφού οι περισσότεροι με κοιτάνε με αυτό το απλάνές βοδίσιο βλέμμα και κάνουν "ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ", πηγαίνουν στο ψυγείο και το βρίσκουν. Εκεί όμως έρχεται άλλο ένα λάθος που κάνουν οι περισσότεροι..... Βάζουν τα ευπαθή προιόντα (ένα από τα οποία είναι και τα καημένα βουτυράκια) κάτω κάτω στο καλαθάκι με τα ψώνια με αποτέλεσμα την ώρα που θα έρθουν στο ταμείο το βουτυράκι να έχει πολτοποιηθεί από τα υπόλοιπα προιόντα.

Το ακόμα χειρότερο λάθος είναι το ότι οι περισσότεροι έχουν την εντύπωση ότι δεν το έχω προσέξει και λένε το συνήθες ύποπτο "Αχ μισό λεπτό, κάτι ξέχασα", παίρνουν με τρόπο το βουτυράκι, το παρατάνε όπου βρουν μέσα στο ψυγείο και παίρνουν ένα καινούριο.

Πάω κι εγώ μετά στο ψυγείο και μαζεύω τα θύμματα του πολέμου.

Αυτά για σήμερα και ελπίζω διαβάζοντας τα παραπάνω, κάποιοι από εσάς να μην το ξανακάνετε!!! Αλλιώς ΝΤΑ ΝΤΑ ! :D

Τα λέμε σύντομα...