Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

3 τρόποι αντιμετώπισης μπουκαδόρων....

Αυτές τις μέρες ειπώθηκαν και ακούστηκαν πάρα πολλά. Από πωλητές, προμηθευτές, πελάτες, φίλους αλλά και απλό κόσμο που πέρασε από το μαγαζί και συζήτησε το συμβάν της κλοπής. Για να διασκεδάσουμε λίγο το κλίμα, μετά το κακό που μας βρήκε, σκέφτηκα να σας παρουσιάζω τους 3 πιο ξεχωριστούς τρόπους αντιμετώπισης που μου προτάθηκαν :

Τρόπος 1 : Μέθοδος ΤΣΕΚΟΥΡΙ
Κ. Νίκος (ετών 57)




Λοιπόν Τάκη, αυτόν τον αλήτη, αφού ξέρεις από που μπήκε, θέλει να του στήσεις καρτέρι και μόλις τον δεις να μπαίνει μέσα, ρίχτου με ένα τσεκούρι μια στο δόξα πατρί και μετά πήγαινε από την κάτω μεριά του μαγαζιού, άνοιξε το καπάκι του βόθρου και πέτα τον μέσα. Ααααα που είσαι... ρίξε και 3-4 μπουκαλάκια κεζάπ να λιώσουν και τα κόκκαλά του για να μην τον βρει ποτέ κανείς...



Τρόπος 2 : Μέθοδος ΠΑΓΙΔΑ
Κ. Μήτσος (ετών 81)




Να πάς σε ένα μαγαζί με κυνηγετικά είδη και να πάρεις μια παγίδα από αυτές που είναι για αλεπούδες και λαγούς ή..... όχι όχι να πάρεις 2-3 από αυτές που είναι για αγριουγούρουνα και να τις στήσεις πίσω από παράθυρα και πόρτες που έχεις στο μαγαζί. Σκοτεινά θα είναι, οπότε δεν θα βλέπει. Έτσι και του τσακώσει το πόδι, δεν θα μπορεί να φύγει, και αν έχει κι άλλον μαζί του και ξέρει να ανοίξει την παγίδα πάλι κουτσός θα είναι.....


Τρόπος 3 : Μέθοδος GRENADE
Κ. Γιάννης (ετών 92)



Άκου να σου πω τι θα κάνεις. Αυτοί που πουλάνε όπλα, έχουν κάτι χειροβομβίδες (τις θυμάμαι από τον πόλεμο του '40) με μικρή εμβέλεια. Κάνουν ζημιά σε ακτίνα 3-4 μέτρων περίπου. Να πάρεις μια τέτοια και όποτε φεύγεις από το μαγαζί, να βρεις ένα τρόπο ή με πετονιά ή χοντρή κλωστή μόλις ανοίγει η πόρτα να τραβιέται η ασφάλεια και να σκάει. Θα σου κάνει λίγο ζημιά στο μαγαζί αλλά ..... θα τον φας λάχανο τον πούστη!

Τα σχόλια δικά σας....

Υ.Γ. Οι παραπάνω δηλώσεις είναι πέρα για πέρα αληθινές και σε περίπτωση που οι συντελεστές του επόμενου "SAW" ξεμείνουν από ιδέες, έχω τα τηλέφωνα και τις διευθύνσεις των εν λόγω κυρίων. Η επιτυχία της ταινίας είναι εγγυημένη !!!

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

Μας έκλεψαν...

Δεν ξέρω αν είναι σωστό να το αναφέρω εδώ ή όχι.

Δεν θέλω να με λυπηθεί κανείς γιατί είναι άλλοι άνθρωποι που παθαίνουν πολύ χειρότερα στη ζωή τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα γεγονότα της εβδομάδας που πέρασε.

Κι όμως για μένα είναι κάτι πρωτόγνωρο και σοκαριστικό...

Χθες το βράδυ μας το κλέψανε το παντοπωλείο.

Τσιγάρα, τηλεκάρτες, αρκετά κέρματα που είχα για ρέστα στο ταμείο και άλλα πράγματα συνολικής αξίας 2000 ευρώ πάνω κάτω.......

Ευτυχώς, δεν πήρανε τον υπολογιστή και μπορώ να μοιραστώ αυτό το post μαζί σας.

Η ζωή συνεχίζεται.

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Άλλοι θέλουν πυροβόλημα ....

Χθες το μεσημέρι και μέσα στην ησυχία και το κρύο (μπρρρρρρρρρ!!!) σταματάει ολοκαίνουρια BMW X5 καραφτιαγμένη (με πλαινά, 4 εξατμίσεις, τεράστιες ζάντες κτλ) και κατεβαίνει ένας τύπος, πάνω κάτω στα 30, ντυμένος στην τρίχα. Μπαίνει μέσα και με ρωτάει:

- Μήπως έχεις παραμάνες ρε φιλαράκι ?
- Κάτι θα βρούμε, του λέω.
- Κοίτα... αν δεν ξέρεις, αυτά τα βάζουν μαζί με τις καρφίτσες, βελόνες, κλωστές και τέτοια, μου λέει λες και μιλούσε σε κάνα λαθρομετανάστη που μόλις πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα.
- 20 χρόνια είμαι εδώ μέσα φίλε μου. Άσε με να γνωρίζω καλύτερα για το που είναι. Τι μέγεθος θα ήθελες ? Έχει μικρές, μεσαίες, μεγάλες....
- Καλά ειναι τρόπος συμπεριφοράς σε πελάτη αυτός? , μου λέει.
- Δηλάδή ? Τι σε πείραξε ? Είναι κάτι που θα έπρεπε να πειράξει κι εμένα μήπως? ,τον ρωτάω....

Δεν λέει τίποτα ο τύπος. Διαλέγει μία, την παίρνει (την παραμάνα ντε !) και γυρνάει να φύγει χωρίς να πει τίποτα.

- Συγγνώμη... αλλά που πας ? , του φωνάζω.
- Τι ? Θες και λεφτά ? Άντε ρε φύγε από δω πέρα, μου λέει και πέταξε κάτι έξω στην αυλή. Έβαλε μπρος νευριασμένος, πήγε να σπινιάρει αλλά δεν μπόρεσε (έχει και antispin η μπέμπα, καραμήτροοοοο) και την έκανε...

Από περιέργεια πήγα να δω τι πέταξε και ήταν ένα 50λεπτο...
Χρυσή την πλήρωσε την παραμάνα.
Τι να πεις?

Όσον αφορά τα γεγονότα των ημερών, δεν θα ήθελα να πω τίποτα άλλο παρά το ότι...

Πρώτον: Με το να καταστρέφεις την περιουσία του άλλου και να πετάς μολοτοφ, καδρόνια και πέτρες στα μαγαζιά και στους αστυνομικούς (που ανήκουν κι αυτοί στη γενιά των 700 ευρώ) δεν λύνεται τίποτα.

Δεύτερον: Με το να αφήνεις τους Απρόσωπους Κουκουλοφόρους να καταστρέφουν και να δέρνεις πιτσιρίκια 12-13 ετών σίγουρα δεν πετυχαίνεις κάτι.

Τρίτον και κυριότερο :

ΔΕΝ ΣΗΚΩΝΟΥΝ ΤΟ ΟΠΛΟ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ ,
ΙΣΩΣ ΝΑ 'ΤΑΝ ΚΙ Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ , Μ*#^$&Α !!!

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

Ίδιο είδος, άλλη ποιότητα !!!

Έρχεται σήμερα το πρωί ένας πελάτης ο οποίος είναι γνωστός για την γκρίνια του. Κάθε φορά που έρχεται, κάτι θα του φταίει... Οι τιμές, τα προιόντα, η γυναίκα του, η κυβέρνηση, το κράτος, ο καιρός, γιατί το παιδί κλαίει αφού φοράει πάνα κτλ κτλ κτλ

Παίρνει 2 κονσέρβες σκυλοτροφή κι έρχεται στο ταμείο.

- Πόσο κάνουν? , με ρωτάει.
- 2.10 , του απαντώ.
- Από 1.05 έχουν ? Χάθηκε να τα βάλετε 1 ευρώ ? , με ξαναρωτάει ειρωνικά.
- Η μία έχει 1 ευρώ και η άλλη 1.10, του λέω.
- Γιατί έχουν άλλες τιμές?
- Γιατί είναι διαφορετικές. Από άλλη εταιρία η μία, από άλλη η δεύτερη.
- Ακούς εκεί κάτι πράγματα.... Καλά ρε, σκυλοτροφές δεν είναι ?
- Κοίταξε... και η Παπαρήγα με την Αλεξανδράτου γυναίκες είναι, αλλά το ίδιο είναι?

Καλό ΣΚ !!!

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008

Καλό Χειμώνα....

Ο ημεροδείκτης δείχνει 1 οπότε.... καλό μήνα ! Και επειδή η ησυχία συνεχίζεται και δεν συνέβη κάτι το συγκλονιστικό αυτές τις μέρες ας ξεκινήσουμε τον μήνα με ανεκδοτάκια:

1. Ο Πάντα Ετοιμόλογος Υπάλληλος !

Μπαίνει μια κυρία σε ένα supermarket και ζητάει... μισό πεπόνι!
Υπάλληλος:Κυρία μου δεν μπορώ να σας δώσω μισό πεπόνι, το άλλο μισό πεπόνι τι θα το κάνω;
"Κυρία":Οχι, θέλω μισό πεπόνι!
-Μα δεν γίνεται αυτό...
-Γίνεται, πώς δεν γίνεται! Να με πας αμέσως στον διευθυντή σου. Θέλω να του μιλήσω.

Μπαίνει ο υπάλληλος φουριόζος στο γραφείο του διευθυντή και αρχίζει:
-Κύριε διευθυντά είναι μια καριόλα έξω και μου ζητάει μισό πεπόνι...

Πριν όμως προλάβει να τελειώσει τη φράση του βλέπει με την άκρη του ματιού του την κυρία ακριβώς από πίσω του, οπότε συνεχίζει:
-Και είναι η εξαιρετική πελάτισσά μας απο δω, που θέλει να αγοράσει το άλλο μισό!

Σώζεται η κατάσταση, παίρνει η κυρία το μισό πεπόνι της και αμέσως μετά ο διευθυντής καλεί τον υπάλληλο στο γραφείο του.
-Παιδί μου, σε θαύμασα προηγουμένως. Τι ικανότητα, πόσο ετοιμόλογος ήσουν! Μπράβο, μπράβο! Πες μου σε ποιο υποκατάστημα θέλεις να σε πάω ως υποδιευθυντή! Αποφάσισα να σου δώσω προαγωγή... Απλά πες μου πού θες να πας.
-Δεν ξέρω κύριε διευθυντά, όπου θέλετε σείς!
-Μα πες μου, πού σου αρέσει;
-Όπου να' ναι, δεν έχω πρόβλημα!
-Καλά λοιπόν, θα πας στο Αιγάλεω!
-Στο Αιγάλεω;
-Ναι, στο Αιγάλεω!
-Ε, όχι να πάω και στο Αιγάλεω!
-Γιατί, τί έχει το Αιγάλεω;
-Ελάτε τώρα! Το Αιγάλεω, μόνο ποδοσφαιριστές και π****νες βγάζει!
-Μα τι λες παιδί μου! Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ είναι από το Αιγάλεω!
-Σοβαρά; Σε ποιά ομάδα παίζει;

2. ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ !!!

Μια φορά και έναν καιρό σ΄ ένα χωριό, ένας άντρας ο Χάρης ανακοίνωσε στους
χωρικούς ότι θα αγόραζε μαϊμούδες προς 10 δολάρια τη μία. Ξέροντας οι
χωρικοί ότι υπήρχαν πολλές μαϊμούδες γύρω στο δάσος πήγαν και τις έπιασαν. Ο
Χάρης αγόρασε χιλιάδες προς 10 δολάρια τη μία όπως είπε. Το εμπόρευμα όμως
λιγόστευε και οι χωρικοί σταμάτησαν να κυνηγάνε μαϊμούδες.

Ο Χάρης ξαναανακοινώνει ότι θα αγόραζε μαϊμούδες για 20 δολάρια τη μία. Οι
χωρικοί έτρεξαν και έπιασαν και άλλες μαϊμούδες. Σύντομα όμως οι μαϊμούδες
λιγόστεψαν κι άλλο, οι χωρικοί επέστρεψαν στα κτήματά τους.

Ο Χάρης ανακοινώνει πάλι ότι επειδή δεν υπάρχουν πλέον πολλές μαϊμούδες θα
αγόραζε τη μία προς 25 δολάρια. Οι χωρικοί πιάνουν και τις λίγες που
έμειναν.

Ο Χάρης τούς λέει καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχουν πλέον παρά ελάχιστες
μαϊμούδες γι ' αυτό και εγώ θα σας δώσω 50 δολάρια τη μία. Αλλά επειδή πρέπει
να φύγω για την πόλη για δουλειές θα αναλάβει την αγοροπωλησία ο βοηθός μου.

Ο βοηθός φωνάζει τους χωρικούς και τους λέει. Κοιτάξτε τι έκανε ο Χάρης.
Γέμισε ένα στάβλο γεμάτο με μαϊμούδες, θα σας τις πουλήσω εγώ για 35 δολάρια
τη μία και όταν γυρίσει ο Χάρης τού τις πουλάτε εσείς για 50 δολάρια τη μία.
Οι χωρικοί στριμώχτηκαν μάζεψαν όλες τις οικονομίες τους και αγόρασαν όλες
τις μαϊμούδες.

Δεν ξαναείδαν ούτε τον βοηθό ούτε τον Χάρη.

Καλώς ήρθατε στη Wall Street.

3. Άσχετο με οικονομία, super market κτλ απλά είναι θεικό και υπόσχομαι να το κάνω video σε κάποια μελοντική στιγμή.....

Σταματάει στο φανάρι ο Γιωρίκας, να σου και μια γκομενάρα από δίπλα.

Την κοιτάει, τον κοιτάει.

Την ξανακοιτάει, τον ξανακοιτάει.(γίνεται παιχνίδι)

Κατεβάζει το παράθυρο ο Γιώρικας με στυλ,

το κατέβαζει και το μωρό.


Και της λέει ο Γιωρίκας:

Κλάσατε κι εσείς;

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2008

Super market funny videos Part II

Όταν η Candid Camera συνδυάζεται με το Super Market ... έχει πλάκα !

Φριιιιιζ. Φριζ σ'λέου !!!



Κάποιος είναι.... πίσω σου !!!




You got to lick it....before you click it !!!




Καροτσάκι με μωρό ... μα τι μωρό !!!



Τελευταίο και καλύτερο. Απλά δείτε το....



Καλό ΣΚ !!!

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

Beerfest !!!

Πολύ ησυχία αυτές τις μέρες ! Δεν γράφω τόσο καιρό γιατί απλά... δεν έχω τι να γράψω ! Ένας λόγος ακόμα είναι το ότι θέλω να κρατήσω την θεματολογία του blog σχετική μόνο με την επικεφαλίδα του και όχι αυτά που με απασχολούν γενικώς σαν άνθρωπο κτλ κτλ κτλ πλην ελαχίστων εξαιρέσεων όπου νιώθω πως τα 2 συνδέονται. Τέλοσπάντων, ας αφήσω την πρωινή μου φλυαρολογία κι ας πάμε σε κάτι που (επιτέλους) συνέβη χθες :

Εδώ και λίγες μέρες, κάθημερινά γύρω στις 4 η ώρα, έρχεται για ψώνια ένα συνεργείο αλβανών που εργάζεται σε μία νεοανεγειρόμενη οικοδομή. Χθες ήταν μία ξεχωριστή μέρα γι'αυτούς. Το έργο τελείωσε και στη θέση των σκυθρωπών και κουρασμένων προσώπων είδα χαρά και χαμόγελο. Αφού ψώνισαν κάτι ψιλά και μου είπαν ότι βλεπόμαστε μάλλον για τελευταία φορά γιατί η καινούρια δουλειά που ανέλαβαν είναι στην Κατερίνη, μου λέει ο μάστορας:

- Παλικάρι, σε πειράζει να κάτσουμε λίγο εξω στο πεζουλάκι να πιούμε μια μπύρα ?
- Όχι δεν υπάρχει πρόβλημα, του λέω.

Παίρνουν μία εξάδα μπύρες και κάθονται έξω. Στη συνέχεια ήρθαν και 1-2 άλλοι φίλοι τους και είπαν κι αυτοι να κεράσουν από μια μπύρα. Μετά ήρθαν κι άλλοι και άντε να κεράστουν από ακόμα μία για τον μάστορα, άντε και μια για τον υδραυλικό, άντε και μια για τον σοβατζή, ηλεκτρολόγο, μπετατζή, πλακατζή, γυψοσανιδά κτλ κτλ κτλ καταλήξαμε εδώ :



Ευτυχώς και πάρα τους φόβους μου για τυχόν έκτροπα (επειδή σε κάποα φάση οι τόνοι μεταξύ τους ανέβηκαν), μόλις άδειασε το ψυγείο από κρύες μπύρες, αποχώρησαν ειρηνικά. Άντε γεια μας....

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

Που ' σουνα καλέ εχθές......

.. που σε πήρα 8 φορές και δεν ήσουνα εκεί

ΕΙΧΑ ΠΑΕΙ ΛΑΙΚΗ !

Χθες λοιπόν και στη συνηθισμένη μου εβδομαδιαία βόλτα στη τοπική λαική αγορά βλέπω έναν μπάρμπα που έχει ένα πάγκο με διάφορα πράγματα να με κοιτάει καθώς προχωρούσα.
Μόλις έφτασα σε κοντινή απόσταση μου λέει :

- Σε βλέπω κάθε εβδομάδα που έρχεσαι και ένα πράγμα έχω στο μυαλό μου. Αν ήμουν manager σου, θα σε είχα κάνει σίγουρα βουλευτή.

Τι εννοούσε ο λαικατζής ?

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

Για να φύγει ο μήνας με χαμόγελο.....

Ένα ζευγάρι ψωνίζει σε ένα super market.
Είναι πολύ στριμωγμένοι οικονομικά και ψωνίζουν αποκλειστικά και μόνο με λίστα.
Σε κάποια φάση, περνάνε μπροστά απο τη κάβα, οπότε ο αντρας τσακώνει μια vodka και τη βάζει μέσα στο καλάθι.

Εξαλλη η γυναίκα του λέει,

-"Καλά ρε δε ντρέπεσαι, εδώ δε μας φτάνουν τα λεφτά και εσύ άρχισες να παίρνεις χαζομάρες? Βάλε το μπουκάλι πίσω ΤΩΡΑ".

-"Μα κορίτσι μου, τι ψυχή έχουν 10 ευρώ?"- λέει ο κακόμοιρος.

-"Δεν ακούω τίποτα"- λέει αυτή.

-"Καλάααααα"- λέει ο άντρας και επιστρέφει τη vodka πίσω.

Μετά απο λίγη ώρα τελειώνουν και πάνε στο ταμείο. Την ώρα που τελείωνε ο λογαριασμός , πετάγεται η γυναίκα και λέει:

-"Αμάααααν. Αγάπη μου περίμενε λίγο, ξέχασα κάτι πολύ σημαντικό που δε το έγραψα στη λίστα."-

Τρέχει γρήγορα, και σε ένα λεπτό γυρνάει πίσω.

-"Τι έγινε μωρό μου, τι σημαντικό ξέχασες, και τι είναι αυτό το μπουκαλάκι που κρατάς?"- λέει ο άντρας.

-"Τίποτα καρδούλα μου, ένα make up πήρα για το πρόσωπο ....για να με βλέπεις πιο όμορφη"- λέει η γυναίκα.

-"Και πόσο κάνει κούκλα μου?"- λέει ο άντρας.

-"67 ευρώ, ψυχή μου"- λέει η γυναίκα.

Οπότε.......έξαλλος ο τύπος :

-"67 ευρώ για να γίνεις απο μπάζο άσχημη, ενώ με 10 ευρώ εγώ σε βλέπω Σκλεναρίκοβα?"

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

Γνωρίζατε ότι...

...η πασίγνωστη καραμέλα "HALLS" είναι προϊόν ... ΚΟΛΟΜΒΙΑΣ ???

Αν όχι την επόμενη φορά που θα πάτε για ψώνια, ρίξτε μια ματιά στα σωληνάρια !

Γι'αυτό λοιπόν μαλακώνει ο λαιμός και έχουμε όλοι μια αίσθηση ευφορίας μετά την κατανάλωση μιας καραμελίτσας !!! Είναι γεμάτη η ατμόσφαιρα από τα κατάλοιπα των φυτών, πιάνουν και οι εργάτες με τα χέρια τους τα φύλλα, πιάνουν μετά και τις συσκευασίες ή τις καραμέλες και...... να τα αποτελέσματα !

Μικρή και θαυματουργή !

Προτείνω να τις μοιράζουν και στον ΟΚΑΝΑ !

Προτείνω επίσης, ειδικά στo γυναικείο αναγνωστικό κοινό του blog, την κατανάλωση έστω και μίας HALLS PLUS (αυτές που είναι στο κουτάκι δηλαδή) πριν την βραδυνή έξοδο στα μπουζούκια.

Για ποιο λόγο θα μου πείτε?

Πολύ απλά..... γιατί είναι προϊόν Τουρκίας !

Και το τσιφτετέλι? Πάει σύννεφο !!!

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008

Είμαι απολίτιστος !

Ηλικιωμένο ζευγάρι πλησιάζει στην είσοδο του καταστήματος. Χεράκι-χεράκι πιασμένοι, ένας Έλληνας 60άρης που καμαρώνει σαν γύφτικο σκεπάρνι για την συνοδό του, μια γερμανίδα που φαινόταν να πλησιάζει τα 50 αλλά κρατιώταν αρκετά καλά για την ηλικία της. Μπαίνει μέσα ο τύπος και τον βλέπω να ψάχνεται γύρω γύρω :

- Καλημέρα, θα μπορούσα να βοηθήσω? , τον ρωτάω.

- Καμιά σακούλα ρε παλικάρι δεν έχετε εδω πέρα? Πως θα ψωνίσει ο κόσμος ?

- Ακριβώς δίπλα σας, έχει καλαθάκια. Πάρτε ένα από εκεί για να βάλετε τα ψώνια σας.

- Μπααααα, έχουμε και καλαθάκια τώρα? Πότε εκπολιτίστηκε η Ελλαδίτσα και δεν το πήρα χαμπάρι?

- Η Ελλάδα ήταν από παλιά πολιτισμένη. Κάπου το χάσαμε εμείς, το βρήκαν οι άλλοι και τώρα σιγά σιγά το ξαναβρίσκουμε, του απαντώ.


Αυτός με κοίταξε ειρωνικά, με μια ξυνίλα στο πρόσωπο και βγήκε έξω για να πάρει μπύρες και αναψυκτικά από τα ψυγεία. Μετά από 5 λεπτά και μια σύντομη συζήτηση που είχε με την συνοδό του για το πόσο ανόητοι είναι οι περισσότεροι Έλληνες που δεν πίνουν ανθρακούχο νερό εισήλθαν και στα ενδότερα.

- Κάνα καλό κρασί που κρατάς? , με ρωτάει με ύφος ξεχασμένου βαρύμαγκα απ'τα λεμονάδικα.

- Βάθος κήπος, του απαντώ με το ίδιο στυλάκι.

- Ορίστε ? , ξαναρωτάει.

- Πίσω πίσω στο βάθος, εκεί θα βρείτε τα κρασιά.

Αφού πέρασε κανένα δεκάλεπτο και ακούγοντας τον να κάνει μία φοβερή διάλεξη στην (άσχετη περί οίνου) γερμανίδα συνοδό του, λέγοντας πάσης φύσεως μπουρδολογήματα όσον αφορά τα κρασιά της μεσογείου κτλ κτλ κτλ (α ρε τι είμαστε οι Έλληνες. Ξέρουμε τα πάντα !!!) με φωνάζει:

- Που 'σαι παιδί ?
- Έφτασεεεεεειι, του απαντώ σαν γνήσιος "Ζίκος" και πηγαίνω προς τα εκεί.

(Συγγνώμη. πρέπει να διακόψουμε για λίγο την ιστορία μας. Η φύση με καλεί.)

.
.
.
.

Και επιστρέφουμε στην ιστορία μας! (Ααααααχ ξαλάφρωσα !!!)

- Ορίστε, πείτε μου.

- Ψάχνω τόση ώρα και δεν βρίσκω. Κανένα γλυκό ή έστω ημίγλυκο κρασάκι δεν έχεις?

- Για γλυκό καταρχήν υπάρχει η μαυροδάφνη που αρέσει πάρα πολύ, ειδικά στους Γερμανούς.

- Για κρασί είπαμε, η μαυροδάφνη είναι "λικέρ", μου λέει.

- Τέλοσπάντων υπάρχουν κάποια από τα κρασιά της Σάμου που είναι παγκοσμίως φημισμένα για την "γλυκύτητα" τους !

- Δεν τα ξέρω εγώ αυτά. Κανένα άλλο?

- Μετά υπάρχει το ΝΑΜΑ που χρησιμοποιούν οι ιερείς αλλά θα μου πείτε πως κι αυτό "λικέρ" είναι... Και υπάρχουν μετά κάποια απλά κρασιά όπως το "Χαλκιδική" που υπάρχει σε όλες τις γεύσεις και χρώματα με τιμή 1.90 και υπάρχουν επίσης και ημίγλυκα σε 1.5 και 3 λίτρα που κι αυτά είναι καλά ειδικά αν έχετε και παρέα.

- 1.90 είπες? Ποιο είναι αυτό? Υπάρχει σε ημίγλυκο ? (σ.σ. Όπως βλέπετε, μόλις άκουσε την τιμή, η ποιότητα έγινε σερβιέτα με φτερά και πέταξε για άλλα μέρη!!!)

- Βεβαίως υπάρχει. Αυτό εδώ είναι, του λέω και του το δίνω.

- Αυτό είναι λοιπόν και κάνει 1.90. Είναι σχεδόν 700 δραχμές. Ακριβούτσικο, αλλά θα το πάρω, είπε και κατευθύνθηκε προς το ταμείο. (που να έβλεπε και την τιμή από κανένα "Συραχ". Σίγουρο το εγκεφαλικό!)

Κι εκεί που νόμιζα πως όλα τελείωσαν ήρθε και το..... "χτύπημαααα το τε-λειω-τι-κοοοοοοοοοο" που έλεγε και γνωστό λαικό άσμα:

- Τα τσιγάρα, εδώ στην Ελλάδα, πόσο έχουν? , με ρωτάει.

- Εξαρτάται ποιο από όλα. Έχουν διάφορες τιμές.

- Π.χ. Τα Marlboro ?

- 3 ευρώ.

- Αααααα ακριβά. Τα Camel ?

- Κι αυτά 3 ευρώ.

- Ααααα καλά και ποια έχουν 2.50 ?

- Π.χ. Τα GR, OLD NAVY. Έχει και ποιο φθηνά αν θέλετε με 2 ευρώ, με 1.90 σαν το κρασί.

- Ε και καλά τα Gauloises γιατί τα πήρα 2.50 ευρώ από την Θεσσαλονίκη ? (άσχετο!!!)

- Γιατί και από εδώ να τα πάρετε και οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα, 2.50 θα τα πάρετε.

- Και τα άλλα γιατί έχουν 3 ευρώ ? Στην Γερμανία αυτά έχουν όλα την ίδια τιμή !

- Ναι αλλά γιατί στην Γερμανία έχουν 4.50 και 5 ευρώ?

Δεν είπε τίποτα. Πλήρωσε, τσέκαρε και 10 φορές το χαρτάκι μήπως και τον κλέψαμε εμεις οι ... απολίτιστοι και αφού είδε ότι όλα είναι σωστά, πήρε το τρόπαιο (την συνοδό ντε! που παρεπιπτόντως δεν έβγαλε άχνα όλη την ώρα) και φύγανε στο ξενοδοχείο τους για να απολαύσουν υπό το φως του φεγγαριού, στο ρομαντικό κλίμα της βεράντας, ένα ποτήρι από το πανάκριβο χαλκιδικιώτικο(?) ελληνικό(??) κρασί(???)...

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

Τι θα έκανες αν...

... ήσουν υπάλληλος και κάποιος πελάτης σου ζητούσε το παρακάτω :

- Θέλω ένα τέτοιο..... εεεεε πως το λένε ρε ξεχνάω..... ένα τέτοιο ρε.... για να τετοιώσω το αυτό... έκείνο που τετοιώνει.... ξέρεις έσυ !

Καλή σας μέρα !

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2008

Τι ακούγαμε πριν 10 χρόνια ?

Καταρχήν καλό μήνα σε όλους και όλα καλά να μας πάνε !!!

Μετά από πρόσκληση του Μουράτου συμμετέχω κι εγώ στο "Τι ακούγαμε πριν 10 χρόνια ?"

10 χρόνια πριν.... Πάμε λοιπόν στις 20 καλύτερες (για μένα) μουσικές επιλογές του 1998 :

(Η αριθμητική σειρά είναι τυχαία. Επίσης σε κάθε τραγούδι υπάρχει link με το videoclip)

1. Massive Attack - "Angel"

2. Marcy Playground - "Sex and Candy"

3. Eagle Eye Cherry - "Save Tonight"

4. Green Day - "Good Riddance (Time Of Your Life)

5. Pras Michel feat. ODB & Mya - "Ghetto Superstar"

6. Mono - Life In Mono

7. Bryan Adams ft. Melanie C - "When You're Gone"

8. Brandy & Monica - "The Boy Is Mine"

9. Aerosmith - "I don't wanna miss a thing"

10. Lauryn Hill - "Doo Woop"

11. The Verve - "Bittersweet Symphony"

12. Manic Street Preachers - "If You Tolerate This Your Children Will Be Next"

13. Madonna - "Ray Of Light"


14. RUN DMC - "It's like that" (Jason Nevins Remix)

15. Cornershop - "Brimful of Asha" (Fatboy Slim remix)

16. Cher "Believe"

17. Savage Garden "Truly Madly Deeply"

18. Garbage - "I think I'm Paranoid"

19. BlackStar - "Definition"

20. Lenny Kravitz - "Fly Away"

Επίσης, ένα τελευταίο που μου ήρθε, το album "Garage Inc" των Metallica που περιέχει covers τραγουδιών άλλων συγκροτημάτων και bsides των ιδίων. Αξίζει όλο το cd !

Πιστεύω πως με τις επιλογές μου, φέρνω ευχάριστες αναμνήσεις στο μυαλό όλων των αναγνωστών ηλικίας 25+ χρονών και κάποια όμορφα ακούσματα για τα αυτιά των νεότερων.

Προσκαλώ όποιον θέλει να συμμετέχει και αυτός με την σειρά του με τις δικές του επιλογές....

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

Παρεξηγημένες ονομασίες Μέρος Πρώτον !!!

Ξεκινάμε σήμερα με......ΤΣΙΓΑΡΑ !!!

Παρακαλώ θα ήθελα :

- Ένα PHILIPS MORRIS ! (είναι η ηλεκτρονική έκδοση)

- Μία καμήλα από τις παχές (ήθελε CAMEL 100άρι).

- Ένα Marlboro Μυκωνιάτικο ή από τα χορταστικά (επίσης 100άρι).

- Ένα ΓΚΡΡΡ (Αλβανός που ήθελε GR).

- Ένα SLIM (Ποιο από όλα όμως? Έχει καμιά 30αριά και σε πολλές αποχρώσεις όπως κίτρινο, μωβ, θαλλασί, μαύρο, λευκο κτλ κτλ)

- Ένα ΣΙΛΚΟΥΤ (SILK CUT σε ελληνική έκδοση).

- Ένα Μπένσον Χεστκες (Πάντα είχαν βαριά μυρωδιά τα BENSON & HEDGES).

- Ένα Μπάφο ή Μπούφο (BF). Αφού το καπνίσεις, παίζεις κι ένα Pro. (άσχετο αλλα από τα demos το FIFA 09 φαίνεται καλύτερο φέτος. Λέτε να αλλαξοπιστήσουμε ???)

- Ένα Πρέντισον (President).

- Ένα Καρέλια με τα λουλουδάκια (Καρέλια SLIM. Οικολογικό τσιγάρο μάλλον).

Τελευταίο και ίσως ποιο παρεξηγημένο από όλα :

Ένα :

Στήβενσον (αμερικανοσουηδική έκδοση)
Στούβεσαντ (ρώσικη έκδοση, όπως Λένινγκραντ, Στάλινγκραντ)
Στάϊβερσον (Τα παράγει ο εταιρία που ανήκει σε ξάδελφο του γνωστού NBAer Allen Iverson! Ι Love This Game!)
Στηβεσάντ (το γαλλικό !)

Αυτό με την λαβή (όχι συγγνώμη... αυτό είναι από παλιά διαφήμιση του Meritto)

Φυσικά μιλάμε για τα Peter Stuyvesant.

Αυτά για σήμερα. Να κερδίσει και η ΠΑΟΚΑΡΑ στο τοπικό ντέρμπυ (?) για να πάει καλά η μέρα !!!

ΟΛΕ !

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

Σε ρυθμούς Samba !!!

Έρχονται χθες στο μαγαζί, 3 κοπελιές. Και οι 3 καλλίγραμμες, ηλικίας πάνω κάτω στα 25 και έχουν ακριβώς το ίδιο ύψος, γύρω στο 1.60. Οι δύο λευκές, ξανθιά και μελαχρινή και η τρίτη μαύρη. Σε μία παρέα λοιπόν, όλα σε ένα νοικοκυρεμένα, που λέει και η γνωστή διαφήμιση ! Αρκετά με την περιγραφή.......... μην σας τρέχουν τα σάλια.

Μου ζητάνε σε σπαστά αγγλικά, αν έχω κάποιας μορφής τηλεκάρτα και αν υπάρχει κάποιο καρτοτηλέφωνο. Αφού τις έδωσα από μία κάρτα, βγήκα έξω στο δρόμο και τις κατατόπισα για το που βρίσκεται το πλησιέστερο καρτοτηλέφωνο. Με ευχαρίστησαν και έφυγαν.

Μετά από 10 λεπτά επιστρέφουν και ακολουθεί ο εξής διάλογος :

Μαύρη : Hello again. Are you sure this card is working ?

Εγώ : Yes, of course it's working.

Μελαχρινή : Not for Greece. We mean for international phones.

Εγώ : Yes, you can call anywhere in the world.

Ξανθιά : But i tried to call my home and it's not working. It says something about a code. (ω ναι είναι φυσική!!!)

Εγώ : Yes, you need to put the country code first and then you put your number.

Και οι 3 μαζί : Ohhhhhhhhhhhhhhhhhhh, we didn't knew that ! (κόλλησαν και οι άλλες 2 το ξανθό μικρόβιο!)

Εγώ : Anyway i have a phonebook with the country codes. Where are you from ?

Και οι 3 μαζι : Brazil !!!!!

Που βρέθηκαν τέτοια εποχή 3 βραζιλιάνες στη Χαλκιδική ?

Αφού βρήκαμε τον κωδικό για Βραζιλία (0055 αν σας ενδιαφέρει) και μετά από μια σύντομη κουβέντα που ακολούθησε, έμαθα ότι σε γνωστό μεγάλο ξενοδοχείο της περιοχής έχει ένα παγκόσμιο συνέδριο ενδοκρινολόγων και απλά ήρθαν από τη Βραζιλία 2-3 μέρες πιο πριν για να κάνουν και λίγο διακοπές! Κρίμα που ο καιρός δεν είναι καλός όμως και δεν τις βλέπω να κάνουν κανένα μπανάκι στη θάλασσα !

Βραζιλιάνα ενδοκρινολόγος στη Σιθωνία !!!

Μου θυμίζει ένα παιχνίδι λέξεων που κάναμε με συμμαθητές στο σχολείο όπου διαλέγαμε χώρα και ιδιότητα-επάγγελμα όπως :

Κορεάτης Αλεξιπτωτιστής.
Μαροκινός Περιπτεράς.
Πορτογάλος Μπακάλης.
Νιγηριανός Ανθοπώλης.
Ζιμπαμπουανός Μανάβης.
Ινδός Κομμουνιστής .....και πολλά ακόμα που δεν θυμάμαι !

Καλημέρα σας.....

Υ.Γ. Πληροφοριακά, για όσους δεν γνωρίζουν, να αναφέρω πως ο κωδικός για Ελλάδα αν κάποιος τηλεφωνεί από το εξωτερικό είναι 0030.

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008

ΤΕΛΟΣ ΣΕΖΟΝ !!!

Δεν αντέχω άλλο! Είναι κάτι που πρέπει να το μοιραστώ μαζί σας όπως και δήποτε. Και συνέβη ΤΩΡΑ....

Έρχεται ένας από τους γνωστούς πλέον "ανατολικούς" τουρίστες και πάει στο ψυγείο των παγωτών (άσχετο, αλλά αφού είναι καταψύκτης, γιατί όλοι το λέμε ψυγείο?). Το ανοίγει και αφού πέράσε κάνα δεκάλεπτο μεχρι να αποφασίσει ποια θέλει να πάρει κι εγώ να λέω από μέσα μου "κλείστο ρεεεεεε, μας έφαγες την ψύξη !!!", έρχεται στο ταμείο με 4 παγωτά. Κάνω τον λογαριασμό και του λέω στα αγγλικά μήπως και καταλάβει:

- It's 5 euros and 90 cents.

Δεν δείχνει να καταλαβαίνει κι έτσι παίρνω το χαρτάκι του λογαριασμού και του δείχνω το σύνολο. Μου απαντάει κάτι στην δική του γλώσσα (ότι το κατάλαβε μάλλον) και ψάχνει στο πορτοφόλι του. Εγώ στρέφω το βλέμμα μου αλλού γιατί δεν το θεωρώ σωστό να κοιτάω τα χρήματα που έχει ο άλλος στο πορτοφόλι του και ακούω να βγάζει κέρματα. Φαίνεται πως δυσκολεύεται στο μέτρημα πρώτον γιατί δεν τον βοηθούν τα γυαλιά του που τα κουνάει μπρος-πίσω μήπως και δει πιο καθαρά και δεύτερον γιατί οι άνθρωποι δεν έχουν ακόμα ευρώ (και για δικό τους καλό μακάρι να μην αποκτήσουν ποτέ!!!) και δεν φαίνεται να τα γνωρίζει καλά. Αποφασίζω λοιπόν να τον βοηθήσω στο μέτρημα. Μόλις φτάνουμε στα 5 ευρώ μου λέει :

- Ok ?

Του ξαναδείχνω την απόδειξη και του λέω στα ελληνικά (έτσι μου βγήκε) αυτή τη φορά :

- Πέντε ευρώ και ενενήντα λεπτά !
- Eh, ok ! , μου λέει και βάζει τα παγωτά στη σακούλα.

Βρε πέντε κι ενενήντα είναι, να του λέω κι αυτός κάνει ότι δεν ακούει. Τελικά παίρνω σε ψιλά από το ταμείο 90 λεπτά σε μια ύστατη προσπάθεια να του εξηγήσω :

- Τα δικά σου είναι 5 ευρώ, του λέω και του τα δείχνω, και θέλει ακομά 90 λεπτά, του λέω και του δείχνω και τα 90 λεπτα κάνοντας του και νόημα πως χρειάζονται παραπάνω.

- Οκ οκ, μου λέει αυτός κι εγώ νομίζω ότι θα μου δώσει τα υπόλοιπα αλλά αυτός ρίχνει το πορτοφόλι μέσα στη σακούλα με τα παγωτά και πάει να φυγει.

- Sorry, του λέω και του ξαναδείχνω την απόδειξη και αυτός τι γυρνάει και μου λέει?

- Season the end, icecream 5 euro ok ?

Για όσους δεν έπιασαν το "υπονοούμενο", ο τύπος εννοούσε πως επειδή τελείωσε το καλοκαίρι πρέπει να του κάνω έκπτωση 90 λεπτά για να πάρει τα παγωτά. Αν είναι δυνατόν!!! Του απαντώ κι εγώ :

- ME OPEN ALL YEAR !
- Ahhhh λέει αυτός και τελικά γυρίζει στο ταμείο αλλά το show δεν τελειώνει εδώ. Βγάζει 50 λεπτά, μου τα δίνει και ρωτάει ξανά "ΟΚ???" αλλά κάποτε έπρεπε να τελειώνουμε οπότε παίρνω ένα χαρτί και του γράφω με μεγάλα γράμματα " €5,90 ".

Τελικά τι έγινε ?

Άφησε το ένα παγωτό πίσω και πλήρωσε 4 ευρώ και 30 λεπτά. Για μια στιγμή σκέφτηκα πως ίσως ο άνθρωπος είχε μόνο 5 ευρώ αλλά την δεύτερη φορά που μου έδωσε το 50λεπτο μπας και γλιτώσει τα 40 λεπτά, θέλωντας και μη αυτή τη φορά είδα πως μέσα στο πορτοφόλι του είχε 2-3 20ευρα, οπότε έφυγαν οι αμφιβολίες και τύψεις μήπως και άφηνα κάποιο παιδάκι νηστικό. Αχ καημένε, μου θες και Magic Double !!!

Τέτοιες διακοπές.......... να τις βράσω !

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

Οι Μπύρες κι ο Τσέχος !!!

Τις τελευταίες 3 μέρες κάθε πρωί συμβαίνει το παρακάτω :

Η ώρα είναι 8 και 5 πρώτα λεπτά και πρώτος πελάτης ερχεται ένας Τσέχος τουρίστας, ηλικίας 60 ετών πάνω κάτω. Κρατάει μια σακούλα η οποία περιέχει 2 ψωμιά που προφανώς έχει αγοράσει από το αρτοποιείο που βρίσκεται λίγο παρακάτω. Ο τύπος φαίνεται κλασσικός πότης καθώς η μύτη του είναι "ελαφρώς φουσκωμένη" και η κοιλιά του είναι "εντελώς φουσκωμένη". Χαρακτηριστικό το σχόλιο " Ω ρε μια βούζα που έχει ο μπάρμπας!!!" του γαλατά που ήρθε κι αυτός εκείνη την ώρα για να πληρωθεί!

Αφήνει τα ψωμιά στο ταμείο, κάνοντας μου νόημα ότι τα έχει πάρει από αλλού και πηγαίνει ντουγρού στα ψυγεία. Εκεί αφού ανακάλυψε τις μπύρες (το κατάλαβα από το "ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ" που έκανε μόλις τις είδε) παίρνει ένα μπουκάλι Heineken (Η Αθηναική Ζυθοποιία βλέπει??? Θέλω ποσοστά για την διαφήμιση!!!) και έρχεται στο ταμείο για να πληρώσει. Για άλλη μια φορά με νοηματική μου δείχνει πως θα αφήσει τα ψωμιά στο ταμείο για να πιει την μπύρα έξω στον αυλόγυρο του μαγαζιού. Εγώ πάλι παίρνω ένα ανοιχτήρι και του το δίνω για να ανοίξει την μπύρα αλλά αυτός τραβιέται πίσω λέγοντας μου "Νο Νο Νο " και βγάζει από την τσέπη....... ίσως το μεγαλύτερο ανοιχτήρι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου!

- Γερό ποτήρι και εξοπλισμένος! Κουβαλάει και τα σύνεργα της δουλειάς μαζί, σκέπτομαι...

Πέντε λεπτά αργότερα ήρθε και πήρε άλλη μία (ήταν τρύπιο το μπουκάλι μάλλον) και αφού έκανε μια βόλτα στα ράφια με τα κρασιά, παίρνει και μια 3λιτρη ρετσίνα (πως θα βγάλει την υπόλοιπη μέρα ο άνθρωπος?) και έφυγε.

Η καλή μέρα από το πρωί ... πίνεται !!!

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2008

Υπάρχει πρόβλημα + Funny Supermarket Videos !!!

Καταρχήν καλό μήνα, καλό φθινόπωρο και όλα καλά να είναι γιατί εδώ δεν πάνε καλά τα πράγματα. Αυτές τις μέρες παρατηρείται ένα γενικό πρόβλημα με το Internet στην περιοχή. Αρχικά κάτι ακούστηκε πως το κέντρο έχει υπερφορτωθεί γιατι οι συνδέσεις είναι πολλές, οι τουρίστες δημιούργησαν συμφόρηση στο τοπικό δίκτυο του ΟΤΕ και άλλα πολλά...

Στη συνέχεια ακούστηκε κάτι για γενική αναβάθμιση και ότι από τις 15 Σεπτεμβρίου και μετα θα έχουμε την χαρά να κυκλοφορούμε στο διαδίκτυο με ταχύτητες εώς και 8 Mbps (από τα πλεόν 2 ταπεινά που έχουμε τώρα και λειτουργούν σαν 1).

Το θέμα είναι πως έχει τις ώρες του... Άλλοτε μπαίνει, άλλοτε όχι. Είχα κι ένα πρόβλημα με τον υπολογιστή που ακόμα προσπαθώ να το διορθώσω και "ήρθε κι έδεσε το γλυκό" που λένε με αποτέλεσμα να μην μπορώ να δω το ίδιο μου το Blog.

Μέχρι στιγμής έχει περάσει μισή ώρα που είμαι μέσα, γι'αυτό πήρα το θάρρος ύστερα από 3 αποτυχημένες προσπάθειες να μπω και να γράψω κάτι έστω για να μου φύγει το άχτι...

Ας μιλήσουν τα video σημερα :

SHOPPING ROLLERCOASTER



ΤΟ ΜΕΓΑΥΤΕΡΟ DOMINO ΣΕ SUPERMARKET
(Προσοχή είναι 6+ λεπτά... Αλήθεια ποιος μάζεψε μετά όλα τα πράγματα???)



ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΑΟΡΑΤΑ



KUNG FU SUPERMARKET



ΛΑΧΑΝΟΣΦΑΙΡΟ



Αυτά για σήμερα. Ελπίζω όπως πάντα, κάθε δυσκολία να μας βγει σε καλό. Τα λέμε σύντομα...

Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008

Αδιάβροχο...

Να 'μαστε πάλι. Σιγά σιγά το καλοκαιράκι τελειώνει, οι τουρίστες λιγοστεύουν καθώς επιστρέφουν στην καθημερινότητα και οι αναρτήσεις στο "pantopoleio" θα είναι όλο και πιο συχνές. Πάμε σε κάτι που έγινε χθες...

Έρχεται ο Αγησίλαος. Όπου Αγησίλαος=οδηγός λεωφορείου σε ξενοδοχείο και εκτός αυτού ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές. Με λίγα λόγια, για ότι χρειάζεται ο οποιοσδήποτε στο ξενοδοχείο, τρέεεεεεεεεχει ο Αγησίλαος. Μου λέει λοιπόν :

- Τάκη θα σου ζητήσω κάτι περίεργο σήμερα.
- Είμαι όλος αυτιά, του λέω.
- Μία γερμανίδα πελάτισσα του ξενοδοχείου μου ζήτησε να τις βρω....
- Για πες, για πες...
- Αδιάβροχα Pampers.
- Εντάξει δεν είναι περίεργο. Όλες οι πάνες είναι κάπως αδιάβροχες για να μην λερώνονται τα ρούχα και το υπόλοιπο σώμα του μωρού.
- Όχι δεν κατάλαβες καλά.....
- Δηλάδη ?
- Αυτή θέλει αδιάβροχο Pampers για να το φοράει το μωρό της μέσα στην θάλασσα και να μην περνάει το θαλασσινό νερό στο "πιπί" του μωρού. Δηλαδή θέλει να είναι μέσα-έξω αδιάβροχο.....

Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος όπως πρόβλημα υγείας κτλ για αυτό πάντως εγώ όσο θυμάμαι τον εαυτό μου 3-4 χρονών, έκανα και με μαγιό αλλά και ολόγυμνος (ουάου!!!) μπάνιο. Δεν με πείραξε σε κάτι (νομίζεις!)...

ΕΧΕΤΕ ΞΑΝΑΔΕΙ Η ΞΑΝΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ?

Περιμένω απαντήσεις....

Παρασκευή 15 Αυγούστου 2008

10 Ερωτήσεις (Δεν είναι Blogοπαίχνιδο!)

Δεκαπενταύγουστος σήμερα και καταρχήν Χρόνια Πολλά στους :

Δέσποινα, Δέσπω, Δεσποίνου, Δεσποινιώ, Ντέπη, Πέπη, Ζέπω, Πιπίνα, Συμέλα, Σιμέλα, Σουμελά, Ελώνα, Ελλώνα, Ελόνα, Θεοτόκης, Θεοτοκία, Κρυστάλλω, Κρουστάλλω, Κρουστάλω, Κρυσταλία, Κρυσταλλία, Κρουσταλένια, Κρίστι, Κρύστα, Μαρία, Μάριος, Μάρω, Μαριώ, Μαριωρή, Μαρίκα, Μαριγώ, Μαριγούλα, Μαρούλα, Μαρίτσα, Μανιώ, Μαριέττα, Μαρούσα, Μάρσια, Μαργέτα, Μαριέττα, Μαργετίνα, Μιρέλλα, Μυρελλα, Μιρέιγ, Μιρέϊγ, Μιρεϊγ, Νάγια, Παναγιώτης, Πάνος, Πανούσος, Παναγής, Πανάγος, Γιώτης, Πανίκος, Παναγιώτα, Γιώτα, Παναγιούλα, Γιούλα, Παναγούλα, Πάνη, Τότα, Παρθένα, Παρθενώπη, Νώπη, Τούλα, Πρέσβεια, Πρεσβεία, Γεσθημανή, Ιεσθημανή, Γεθσημανή, Μαρινίκη, Ηλιοστάλακτη.

Στη συνέχεια να ζητήσω συγγνώμη για την καθυστέρηση του post που δεν θα είναι εβδομαδιαία αλλά θα γίνονται με ρυθμό "όποτεπρολαβαίνωγιατίέπεσεδουλειά". Από Σεπτέμβρη επιστρέφουμε σε κανονικούς ρυθμούς. Και πάμε στο ζουμί της υπόθεσης:

10 ερωτήσεις πελατών στις οποίες οφείλω να γνωρίζω την απάντηση.

1. Το πρώτο πόδι της Χαλκιδικής έχει ωραία παραλία ή δεν λέει?

(Είναι μία παραλία μονοκόμματη ??? Άραγε..)

2. Ο κύριος Τάκης που ήρθε χθες, τι ψωμί πήρε ?

(Μωρέ αυτός ήρθε, αλλά ποιος ήταν?)

3. Τα κίτρινα δαμάσκηνα που είδα το προηγούμενο Σάββατο σε ένα παραδιπλανό χωράφι μήπως ωρίμασαν ?

(Μισό λεπτό να πεταχτώ να δω! Πως το ξέχασα?)

4. Το ηλιέλαιο φτιάχνεται κι αυτό από ελιές ?

(Ναι, φυτρώνουν στον ήλιο και μετά απο κάθε βροχή πέφτουν και αρχίζει η συγκομιδή!)

5. Μπορείς να μου βρεις μια οδοντόκρεμα που να μην έχει πράσινο ή μπλε μέσα? Κόκκινο δεν πειράζει...

(Μάλλον πρέπει να ρωτήσω τους Red Bloggers γι'αυτό... Mary help! )

6. Το λευκό κρασί ή το κόκκινο έχει περισσότερες θερμίδες ?

(Εγώ πίνω και τα 2. Γι'αυτό πάχυνα ?)

7. Δεν έχετε Nescafe Jacobs ?

((Όχι και μάλλον κανένας άλλος. Μήπως η Nestle έκανε καμιά εξαγορά τώρα τελευταία?)

8. Μήπως έχετε καμιά ατσάλινη μυγοσκοτώστρα γιατί οι πλαστικές σπάνε ?

(Καημένη μυγούλα ! ΣΠΛΑΤΣ !)

9. Αυτό το πιστολάκι στο ταμείο (barcode reader) είναι αντικουνουπικό ?

(Mosquito Starwars ! Obi Wan Ku Nu Pi !)

10. To Autan Spray κάνει για τον σκύλο μου ? Το έχουν φάει το χρυσό μου...

(Καημένε σκύλε. Αφεντικό που σου 'λαχε !)

Αυτά για σήμερα. Να περνάτε όσο καλύτερα μπορείτε γιατί το καλοκαίρι τελειώνει...

Σάββατο 2 Αυγούστου 2008

Άσχετοι Μέρος Δεύτερον

Καταρχήν να ευχηθώ καλό μήνα και καλές διακοπές σε όσους άρχισαν ήδη την άδειά τους από χθες! Επίσης καλό κουράγιο σε όσους επέστρεψαν... Μην στεναχωριέστε! Τα Χριστούγεννα είναι κοντά ! Συνεχίζουμε λοιπόν με τους άσχετους της εβδομάδας που πέρασε !

1. Κάρτα ανανέωσης.
- Καλημέρα.
- Καλημέρα σας.
- Θα ήθελα μία τηλεκάρτα.

Δίνω μία τηλεκάρτα.

- Αχ καλέ όχι αυτές του ΟΤΕ για τα καρτοτηλέφωνα. Για κινητό ήθελα.
- Δηλαδή θέλετε κάρτα ανανέωσης χρόνου.
- Όχι όμως με νούμερο και τέτοια. Μόνο χρήματα να μπουν στο κινητό.
- Ναι αυτό εννοώ κι εγώ. Ποια κάρτα όμως? Είναι πολλές οι εταιρίες.
- Για Sony Erricson ήθελα (BOING!)

Με τα πολλά καταλήξαμε πως είχε Vodafone. Αλλά πριν φύγει πέταξε το ωραίο:

- Αυτήν τώρα πως την περνάμε? Ανοίγουμε το καπάκι της μπαταρίας και την βάζουμε από πίσω? Έχει τσιγγελάκι που σκαλώνει? Γιατί σαν μεγάλη την βλέπω... Δεν πρέπει να χωράει μέσα!


2. Καρπούζι

- Γεια σας. Έφερα πίσω αυτό το καρπούζι.
- Για ποιον λόγο?
- Δεν είναι καλό. Δεν μου άρεσε. Δεν είναι καθόλου γλυκό και η καρδιά του δεν είναι τρυφερή. Φαίνεται σαν να είναι λίγο ζαχαρωμένο.
- Τι να σας πω κύριε? Δεν είμαι μέσα στο καρπούζι για να ξέρω κι εγώ. Αυτά τυχαίνουν.
- Δηλαδή εσύ πας να μου πεις τώρα ευγενικά και αδερφίστικα (σ.σ. μας προσβάλει κιόλας) ότι δεν θέλεις να μου το πάρεις πίσω, εεεε? Παλιοκλέφτες, εκμεταλεύεστε τους τουρίστες, φώναξε και το άφησε κι έφυγε.

Στο μεταξύ το καρπούζι ήταν μισό. Το άλλο που πήγε ???

3. Αυγά

Το αγαπημένο σπορ των παιδιών κάτω των 5 ετών είναι να πειράζουν τις μπαταρίες και τα αυγά. Ένα μικρός διαολάκος λοιπόν (που μάλλον όταν μεγαλώσει θα γίνει άσσος στο Baseball ή το Handball) πάει στα αυγά κι αρχίζει να τα εκσφενδονίζει με δύναμη στο απέναντι ψυγείο. Εγώ τρέχω κι αφού του παίρνω το αυγό από το χέρι αρχίζει και κλαίει και φωνάζει την αγαπημένη λέξη όλων των παιδιών: MAMAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA !!!!!!
Έρχεται και η μάνα τρέχοντας και λέει :

- Τι έγινε χρυσό μου? Γιατί κλαις? , και ο μικρός αυξάνοντας την ένταση της κλάψας σαν γνήσιος Αρτέμης Μάτσας version 2008 δείχνει με το δάχτυλό του εμένα.
- Τι του κάνατε του παιδιού και κλαίει? , με ρωτάει θυμωμένα.
- Στο παιδί τίποτα. Το αυγό γλίτωσα απλά παίρνοντας το από το χέρι του παιδιού γιατί ήδη λείπουν 6 φίλοι του από την καρτέλα. Κοιτάξτε τι έχει κάνει, της λέω και της δείχνω το ψυγείο που έχει γεμίσει με αυγά και έχουν λερωθεί τα πάντα.
- Εντάξει μωρέ παιδάκι είναι. Τι να κάνουμε τώρα, συμβαίνουν αυτά, μου λέει με μια απίστευτη απάθεια.
- Όλοι είμασταν παιδιά αλλά δεν κάναμε έτσι. Είχαμε την μαμά από το χεράκι(ή κάναμε χειρότερα?). Τώρα ποιος θα τα καθαρίσει όλα αυτά? Τουλάχιστον πείτε του κάτι για να μην ξανασυμβεί σε άλλο κατάστημα, της λέω και μου απαντάει:
- Και ποιος είσαι εσύ που θα μου υποδείξεις πως να μεγαλώσω το παιδί μου? Βάρβαροι όλοι εδώ μέσα, λέει και φεύγει αφήνωντας και 2-3 πράγματα που είχε στο καλαθάκι της.

Αυτά για σήμερα ! Τέλος να πω ότι λόγω αυξημένων επαγγελματικών υποχρεώσεων(με λίγα λόγια πλάκωσε κόσμος!) τα post για τον μήνα Αύγουστο θα είναι εβδομαδιαία και από Σεπτέβρη επανερχόμαστε σε κανονικούς ρυθμούς. Καλά μπάνιααααααααααααα !!!

Κυριακή 27 Ιουλίου 2008

Έχουμε δρόμο ακόμα? Η απλά είμαστε πολύ μπροστά με το να είμαστε πίσω?

Κυριακή μεσημέρι και έρχετε ένα ζευγάρι ξένων τουριστών στο μαγαζί. Αφού πάρουν από ένα καλαθάκι ο καθένας και κάνουν την καθιερωμένη γύρα χωρίς να πάρουν τίποτα (συμβαίνει καθημερινά) έρχονται στο γραφείο που κάθομαι και με ρωτάνε :

- Do you speak English ?
- Of course, how can i help you, τους ρωτάω κι εγώ με την σειρά μου.
- Where can we find the local T.I.C. ?
- I am sorry but what do you mean by the word T.I.C. ?

Η ερώτηση μου τους φάνηκε αρχικά περίεργη και μάλλον αστεία αν κρίνω από την έκφραση που είχαν και οι δύο στο πρόσωπο τους. Αφού είπαν κάτι μεταξύ τους με γελάκια και με κοιτούσαν λες και ήμουν Αφγανός ερημίτης μου λένε:

- We mean the Tourist Information Center, of course.

Εγώ αφού πλέον κατάλαβα πως οι άνθρωποι ψάχνουν κάποιο κέντρο εξυπηρέτησης πολιτών-τουριστών και αφού ξεπέρασα τον μέγιστο πειρασμό του να πω " Έλα Αλέκο? Tourist Information Center ζητάς? Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις ? Χαχαχαχαχαχαχαχαχα ! " τους λέω :

- I am afraid that a service like this is not available in the area.
- How is this possible ? , μου λένε γεμάτοι απορία.
- Well nothing is impossible especially in our country, απαντώ εγώ ο "Ελληνάρας" για να υπερασπιστώ την χώρα μας και για να γλιτώσω την καζούρα !

Η μοναδική αντίδραση τους ήταν to κλασσικό "Oh !" και στη συνέχεια τους βλέπω και τους 2 να στέκονται αμήχανοι λες και χάθηκαν στην έρημο Σαχάρα.

- So what kind of information would you like to learn? Maybe i could help you?
- We need a map of the local area, but since there is not a TIC i dont think we are able to find one.

Χαμογελώντας τους έστειλα λίγο παρακάτω στο περίπτερο και αγόρασαν έναν χάρτη. Επίσης να σημειώσω πως οι άνθρωποι γύρισαν και με ευχαρίστησαν για το ότι τους έδωσα λύση σε ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα που τους προέκυψε(!). Ακόμη να πω τους έκανε φοβερή εντύπωση το κατάστημα που ονομάζουμε "περίπτερο" και το πόσα χρήσιμα πράγματα έχει.΄

Α ρε τι σου κάνει ο πολιτισμός ! Αν δεν υπάρχει κέντρο εξυπηρέτησης τουριστών πως θα βρεις άραγε ένα χάρτη της περιοχής? Είναι μεγάλο το πρόβλημα.... Κάθεσαι τώρα ο έρημος ο έλληνας και σκέφτεσαι "Μα που ζούνε αυτοί οι άνθρωποι? Είναι όλά τόσο οργανωμένα ώστε να υπάρχει μία υπηρεσία για το καθετί? Και είναι άραγε καλό να είναι όλα τόσο τέλεια?

Τρίτη 22 Ιουλίου 2008

Το παιδί, το πεπόνι και η σακούλα.

Εκεί που καθόμουν στο ταμείο ......

Μπαίνει στο μαγαζί, ένα μικρό αγοράκι 6-7 χρονών περίπου και έρχεται προς το μέρος μου. Στα χέρια του κρατάει μια σακούλα που έχει ένα πεπόνι μέσα. Αφήνει την σακούλα και μου λέει ευγενέστατα :

- Κύριε, κρατήστε αυτό εδώ αλλά θα ήθελα να πάρω και κάτι άλλο. Όταν φύγω όμως θα ήθελα επίσης να μου δώσετε και μία μεγάλη σακούλα, λέει σοβαρός-σοβαρός και πηγαίνει προς τα ζαχαρώδη, δηλαδή στο ράφι που είναι η χαρά του κάθε μικρού παιδιού.

Στο μεταξύ είναι κι ένας ηλικιωμένος κύριος ο οποίος περιμένει στο ταμείο για να πληρώσει και μου λέει :

- Πολύ έξυπνος φαίνεται για την ηλικία του ο μικρός. Δεν πειράζει, θα περιμένω. Ας πάρει ότι θέλει το παιδί πρώτα.

Τελικά ο μικρός αφού πέρασε ένα λεπτό, έρχεται στο ταμείο με ένα αυγό Kinder στο χέρι του και λέει στον κύριο :

- Εϊναι η σειρά σας και είστε και μεγαλύτερος. Δεν είναι δίκαιο να περάσω εγώ.
- Πήγαινε στο ταμείο αγόρι μου. Χαίρομαι να βλέπω παιδιά με τέτοια συμπεριφορά. Είμαι συνταξιούχος δάσκαλος και στην εποχή μας τέτοια παιδιά σπανίζουν πλέον. Εύγε!
- Ευχαριστώ πολύ, του λέει και αφήνει το αυγό στον πάγκο του ταμείου.

Εγώ ζυγίζω το πέπόνι, χτυπάω και το αυγό (στην ταμειακή) και λέω στον πιτσιρικά :

- Είναι 1 ευρώ και 90 λεπτά.
- Μα το αυγό κάνει 80 λεπτά, μου λέει.
- Ναι αλλά έχεις και το πεπονάκι που κάνει 1.10 . 1.10 + 0.80 μας κάνουν 1.90, του απαντώ.
- Μα το πεπόνι δεν το πήρα από εδώ.
- Α συγγνώμη αγόρι μου το πήρες από αλλού?. Νόμιζα πως το πήρες από έξω, από την μαναβική μας. Σε εμένα όμως γιατί το έδωσες? Για να στο φυλάξω όση ώρα ψωνίζες?
- Όχι όχι αφού σας είπα πως όταν φύγω θέλω να μου δώσετε μία μεγάλη σακούλα. Εγώ σας δίνω ένα πεπόνι κι θέλω εσείς να μου δώσετε την σακούλα.
- Δεν χρειάζεται παιδί μου να μου δώσεις κάτι για να πάρεις μια σακούλα. Πάρε μία μεγάλη σακούλα, πάρε και το πεπονάκι σου πίσω. Εντάξει είμαστε.
- Όχι αυτό το πεπόνι είναι για σας. Εγώ θέλω μόνο την σακούλα και το αυγό.
- Εσύ που το βρήκες το πεπόνι? τον ρωτάει ο κύριος που περίμενε.
- Είναι δικό μου, λέει και παίρνει γρήγορα γρήγορα τα πράγματα και φεύγει.

Καθώς έφτασε προς την εξώπορτα της αυλής κοντοστάθηκε λίγο και φώναξε : "Ξέχασα να σας χαιρετήσω. Γεια σας και ευχαριστώ πολύ για την σακούλα".

- Αυτό τι ήταν τώρα? Τον ξέρεις αυτόν τον πιτσιρικά? , μου ρωτάει γεμάτος απορία ο κύριος.
- Τι να σας πω δεν ξέρω. Πρώτη φορά τον βλέπω και επίσης πρώτη φορά μου συμβαίνει κάτι τέτοιο, του απαντώ.
- Και με το πεπόνι τι θα γίνει τώρα? , με ρωτάει.
- Καλού κακού θα το βάλω σε μια άκρη μήπως τυχόν κι έρθουν οι γονείς του αργότερα να το ζητήσουν, του λέω.

Πλησιάζουν μεσάνυχτα. Έχουν περάσει πάνω από 10 ώρες από την ώρα του περιστατικού και ο μικρός ή κάποιος δικός του δεν εμφανίστηκε ξανά.

Σαν ιστορία από την "Ζώνη του Λυκόφωτος" δεν μοιάζει ?

Πέμπτη 17 Ιουλίου 2008

Το δίδυμο της επιτυχίας !

Νίτσα και Πηνελόπη.

Είχα την χαρά(?) να τις γνωρίσω σήμερα το πρωί. Δύο (εκ πρώτης όψεως) συμπαθέστατες γιαγιάδες οι οποίες έμελε να κάνουν το μαγαζί άνω κάτω. Μπαίνουν μέσα λοιπόν και αφού ανταλλάξαμε την καλημέρα μας, καταλαβαίνω από τις αντιδράσεις τους πως η μεν Νίτσα δεν ακούει καλά, η δε Πηνελόπη δεν βλέπει καλά.

- Νεαρέεεεεεε , φωνάζουν και οι 2 ταυτόχρονα με την μόνη διαφορά πως η μία βρίσκεται στην μία ακρη του μαγαζιού και η άλλη ακριβώς απέναντι.

- Μισό λεπτό, λέω και στις δύο και πηγαίνω προς την Πηνελόπη που στέκεται μπροστά από τα ψυγεία με τα γάλατα.

- Δες λίγο την ημερομηνία λήξης από το γάλα. Μου φαίνεται πως είναι ληγμένο, μου λέει ενώ στο μεταξύ η Νίτσα φωνάζει συνεχώς "νεαρέ, νεαρέ" σε ρυθμούς (δευτερο)λεπτοδείκτη !

- Αυτό που βλέπετε είναι η ημερομηνία παραγωγής. Η ημερομηνία λήξεως είναι ακριβώς από κάτω. Έχει 3 μέρες ακόμα μέχρι να λήξει, της λέω και φεύγω για την άλλη.

Μόλις φτάνω στην κυρα Νίτσα το "νεαρέ, νεαρέ" σταματάει από το αριστερό μου αυτί και με τεχνολογία dolby surround μεταφέρεται στο δεξί. Είναι η φωνούλα της κυρίας Πηνελόπης που μάλλόν έψαχνε και κάτι άλλο εκτός από γάλα.

- Συγγνώμη αλλά εξυπηρετούσα την φίλη σας. Πείτε μου, της λέω.
- Ορίστεεεεε ?, μου λέει.
- Πως μπορώ να βοηθήσω ? , τις λέω με αυξημένη ένταση φωνής κατά 10 desibel !
- Άντε παιδάκι μου και σε φωνάζω τόση ώρα! Αυτά είναι τα μοναδικά χαρτιά υγείας που έχετε? Όλα είναι σαν βαμβάκι. Κανένα ποιο σκληρό δεν έχετε?

Εδώ να σημειώσω πως η κυρα Νίτσα έχει κάνει το εξής φοβερό : Δεν έχουμε και τεράστιο μαγαζί αλλά στα χαρτιά υγείας έχουμε 8-10 διαφορετικούς κωδικούς. Η κυρα Νίτσα λοιπόν έχει πάρει όλα τα χαρτιά του ενός κωδικού, τα έχει πατήσει με τα χέρια της για να ελέγξει την σκληρότητα και τα έχει πετάξει πάνω από όλα τα υπόλοιπα.

- Έχει και άλλα εκτός από αυτό που είδατε.
- Που είναι? Δεν τα βλέπω ? (εμ που να τα δεις? αφού πέταξες τα άλλα από επάνω!)
- Ορίστε , τις λέω και ξεσκεπάζω τα υπόλοιπα.
- Ααααααα δεν τα είδα. Εντάξει θα διαλέξω ένα άλλο, μου λέει.

Στο μεταξύ το "νεαρέ, νεαρέ" δεν έχει σταματήσει από την άλλη μεριά οπότε πηγαίνω προς τα εκεί.

- Παρακαλώ, τις λέω.
- Αυτό το γάλα που μου δώσατε δεν είναι αυτό που παίρνω.
- Μα δεν σας το έδωσα εγώ. Εσείς μου το δώσατε για να δούμε την ημερομηνία.
- Όχι εσύ μου έδωσες άλλο, λέει.
- Τελοσπάντων εσείς ποιο γάλα παίρνεται? , την ρωτάω.

Τελικά μετά από κάνα πεντάλεπτο και αφού είδαμε όλα τα γάλατα καταλήξαμε ότι ήθελε αυτό που μου είχε δείξει αρχικά με την φράση "Αχ ναι καλέ ξέχασα, αφού αυτό παίρνω από το Βασιλάκη στη γειτονιά!".

Εκείνη την στιγμή επειδή μου έφεραν μια παραγγελία πήγα στην είσοδο για κάνω την παραλαβή, αρχίζει η μία "Νίτσα, Νίτσα, Νίτσα" με τον ίδιο βασανιστικό ρυθμό αλλά να φωνάζει ολοένα και πιο δυνατά.... που να ακούσει όμως η κυρα Νίτσα. Τα αυτάκια της παρέδωσαν το πνεύμα στο πλήρωμα του χρόνου και αν συνέχιζε κι άλλο το ίδιο θα έκαναν και τα δικά μας. Πηγαίνει προς τα εκεί και αφού την σκουντάει λέει :

- Καλέ, σε φωνάζω τόση ώρα !!!
- Εεεεεεεεεεεεε? απαντάει η Νίτσα, κι εκείνη την στιγμή εγώ και το παλικάρι που μας έφερε τα εμπορεύματα σκάμε στα γέλια γιατί πράγματι ήταν πολύ αστεία η όλη φάση.

- Τι είναι τούτες ρε συ, μου λέει αυτός.
- Άστα, μακάρι να φτάσουμε στα χρόνια τους και να είμαστε καλά, του λέω.

Ύστερα από διάφορες συζητήσεις μεταξύ τους (άθελα μου έμαθα όλα τα οικογενειακά τους όπως το ότι πως μεγάλωσε καλέ ο Κωστάκης, παντρεύτηκε η Ελενίτσα, πέθαναν καμιά δεκάριά γνωστοί τους και τι κλάμα που κάναμε στην κηδεία αλλά πόσο ωραία ήταν τα κουλουράκια μετά στον καφέ κτλ) φτάνουν στο ταμείο. Εκεί αρχίζει η αιώνια διαμάχη δηλαδη το "Ποιος θα πληρώσει?" και... ξεκινάμε:

- Νεαρέ, μην πάρεις λεφτά από αυτήν.
- Όχι μην την ακούς, λέει η άλλη.
- Δεν ξέρω τι σου λέει αυτή (γιατί δεν ακούει ίσως?) αλλά εγώ θα σε πληρώσω!
- Μη, μη , λέει η άλλη και με το ένα χέρι ψάχνει να βρει τα χρήματά της και με το άλλο πιάνει το χέρι της φίλης της για να μην το βάλει στο πορτοφόλι της.
- Άντε βρε Πηνελόπη τώρα με τα χαζά σου, λέει η άλλη και κάνει την ίδια κίνηση με τα χέρια.

Το αστείο στην όλη υπόθεση είναι πως καμία από τις δύο δεν έχει ακούσει το ποσό που πρέπει να πληρώσουν γιατί εγώ ακόμα κάνω τον λογαριασμό στην ταμειακή.

- Είναι 8 ευρώ και 90 λεπτά, τις λέω και η μία ρωτάει "πόσο είπες νεαρέ?" (γιατί δεν ακούει) και η άλλη άκουσε το ποσό αλλά δεν βλέπει καλά τα χρήματα για να μου τα δώσει.

Τελικά για να μην έχουμε τραυματισμούς γιατί με το ένα χέρι προσπαθούσαν να με πληρώσουν και με το άλλο έσπρωχνε η μία την άλλη αποφάσισα να δώσω την λύση :

- Λοιπόν... Σήμερα θα πληρωθώ από εσάς (λέω στην μία) και αύριο θα πληρώσει η άλλη κυρία για να μην μαλώνετε, οπότε συμφώνησαν να το κάνουμε έτσι και η διαδικασία της πληρωμής έληξε ειρηνικά.

Η Πηνελόπη και η Νίτσα έφυγαν και στο πεδίο της μάχης βρήκα τραυματίες στα χαρτικά και τα γάλατα (ήταν όλα μπερδεμένα στα ράφια) αλλά το κερασάκι στην τούρτα ήταν ένα αλεύρι το οποίο βρέθηκε μέσα στα κατεψυγμένα 2 ώρες αργότερα και προφανώς άφησαν εκεί γιατί πήρανε μια σφολιάτα. Ποιος κάθεται να ανοίξει φύλλα τώρα στις διακοπές ?

υ.γ. Ποιος ξέρει ? Όλο και κάτι ακόμα περίεργο θα βρούμε μέσα στο μαγαζί γιατί πήγανε παντού.... keep looking !!!

Δευτέρα 14 Ιουλίου 2008

Το είδαμε, το ακούσαμε, το μυρίσαμε...

Μεσημέρι Κυριακής. Επικρατεί μια ανησυχητική ησυχία. Άλλοι μόλις έχουν ξυπνήσει από την βραδυνή διασκέδαση, άλλοι τρώνε το μεσημεριανό τους και άλλοι αφού απολαύσουν το απογευματινό μπάνιο με συνοδεία φραπέ, χυμού ή μπύρας ετοιμάζονται για την επιστροφή στην πόλη. Μόνο λίγοι τυχεροί, στους οποίους η ζωή τα έφερε να γεννηθούν με λίγα χρήματα παραπάνω στην τσέπη θα μείνουν. Και ξαφνικά όλα αλλάζουν....

Ευτραφής κύριος γύρω στα 50 μπαίνει στο μαγαζί και φωνάζει :

- Κατάστημααααααααααααααα !
- Έφτασεεεεεεεεεεεεεεεεεε , του απαντώ εγώ που βρίσκομαι πίσω και αριστερά του στο γραφείο μου.
- Αααααααααααα δεν σε είδα ρε φιλαράκι. Που κρύφτηκες εκεί μέσα?
- Εδώ είναι η θέση μου. Μπορώ να εξυπηρετήσω? , του λέω ευγενικά.

Παρατηρώντας τον, βλέπω πως έχει μια χαζοχαρούμενη έκφραση στο πρόσωπο και ελαφρώς να τρικλίζει. Πηγαίνοντας προς το μέρος του, η μύτη μου έδωσε την απάντηση. Βρωμοκοπούσε ρετσινίλα ! Τον ξαναρωτάω :

- Τι θα θέλατε ?
- Λοιπόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοον, μου λέει και για τουλάχιστον ένα λεπτό επικρατεί νεκρική σιγή. Και τότε έσκασε η βόμβα !!!! Ακούγεται ένα μεγαλοπρεπέστατο ΠΡΡΡΡΡΡΡΡΡΟΟΟΟΟΟΟΟΥΤΣ και ο τύπος κάνει ένα ελαφρύ πηδηματάκι προς τα εμπρός και μου λέει :

- ΩΠΑΑΑΑΑΑΑ ! Εγώ το έκανα αυτό εεεεεε ? Με συγχωρείς φιλαράκι αλλά ...μου ξέφυγε! Κάνα καφεδάκι σπαστό που έχουμε? Αααααααααα έχεις και παγωτά? , λέει και βγαίνει έξω πηγαίνοντας στο ψυγείο των παγωτών, αφού πρώτα τράκαρε με το ράφι που ήταν δίπλα του.

Εμένα από την μία μου ήρθε να πέσω κάτω από τα γέλια και από την άλλη έχοντας μια ανάμικτη αίσθηση αηδίας και λύπησης, να στέκομαι έκπληκτος με την εξής σκέψη να περιτριγυρίζει στο μυαλό μου :

" ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ! ΜΑΣ ΕΚΛΑΣΕ ! ΜΑΣ ΕΚΛΑΣΕ ΚΙ ΕΦΥΓΕ ! "

Στο μεταξύ τον ρωτάω :

- Θέλετε καφέ με γάλα ή χωρίς ?
- Ε βέβαια μεγάλο καφέ. Μικρός τι να μου κάνει? ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ρε πάλι κομμάτια γίναμε !, λέει φωνάζοντας από έξω.
- (Και ποιος θα τα μαζέψει, λέω από μέσα μου) Δεν εννοώ μεγάλο η μικρό καφέ. Ρωτάω αν θέλετε να έχει γάλα μέσα το φραπεδάκι ή όχι, του απαντώ.
- Όχι όχι δεν θέλω γάλατα και τέτοια. Ρετσίνες πίναμε, αν πιω και γάλα τώρα θα τα βγάλω, μου λέει.

Μας έκλασες που μας έκλασες, αν τα βγάλεις κιόλας θα είναι μεγάλη κατάντια, σκέπτομαι και αφού τερματίζω την κάθε συζήτηση περί γάλακτος (μην έχουμε κι άλλο ατύχημα) κάνω γρήγορα γρήγορα τον λογαριασμό και ο τύπος αφού με πλήρωσε (3 ώρες έκανε να βρει τα λεφτά του) φεύγει κάνοντας οκταράκια στο δρόμο. Μετά από κάνα δίλεπτο άκουσα και 2-3 κόρνες καθώς προσπαθούσε να βγει στο δρόμο με το αυτοκίνητό του. Ελπίζω ο άνθρωπος να έφθασε σώος στο σπίτι του.......

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008

Αν δεν έχεις μυαλό...

10 Ιουλίου σήμερα και μια ακόμα συνηθισμένη μέρα ξεκινάει...... όχι για πολύ όμως.

Ακριβώς δίπλα από το κατάστημά μας υπάρχει ένα μικρό κτήμα με ένα πεύκο στη μέση και με διάφορα άχρηστα πράγματα όπως ξύλα, πλαστικά κτλ διάσπαρτα μέσα στο χώρο αυτού. Ο γιος λοιπόν του ιδιοκτήτη, σαραντάρης, ένας άνθρωπος που δεν φημίζεται και πολύ για την εξυπνάδα του, μάζεψε όλα αυτά τα άχρηστα ακριβώς κάτω από το πεύκο μέσα στο κατακαλόκαιρο με 40 βαθμούς θερμοκρασία και 5-6 μποφοράκια που έχει σήμερα και αποφάσισε να επιδοθεί στο αγαπημένο καλοκαιρινό ελληνικό άθλημα δηλαδή....... να βάλει φωτιά να τα κάψει !!! Του λέω λοιπόν :

- Τι είναι αυτή η φωτιά?
- Έλα μωρέ τα έβαλα να καούν να καθαρίσει ο τόπος.
- Ναι αλλά Ιούλιο μήνα έχουμε, απαγορεύονται οι φωτιές.
- Εντάξει μωρέ δεν καίει πολύ.
- Καλού κακού πάρε το λάστιχο από εμάς και κάτσε από δίπλα, μην έχουμε τρεχάματα καλοκαιριάτικα.
- Δεν χρειάζεται δεν είναι πολλά αυτά που έχω για κάψιμο....

Εκείνη την στιγμή εγώ ξαναμπήκα στο μαγαζί γιατί με φώναξε ένας πελάτης αλλά η ανησυχία έμεινε μέσα μου. 5 λεπτά αργότερα ακούω κάτι βαρύ να πέφτει και με την πρώτη ευκαιρία βγαίνω έξω και τι να δω? Ο τύπος εκτός όλων των άλλων, είχε βρεί κάτι σάπιες ξύλινες παλλέτες και τις έριχνε κι αυτές στην φωτιά η οποία ήδη είχε αρχίσει να φτάνει στα πρώτα κλαδιά του πεύκου.

- Καλά είσαι τρελός? Τι κάνεις εκεί πέρα, του λέω.
- Να καθαρίσει ο τόπος μωρε, απαντάει.
- Δεν βλέπεις ότι η φωτιά έχει φτάσει στο πεύκο?
- Επειδή έριξα αυτά τα παλιόξυλα είναι. 5 λεπτά μετά θα πέσει.
- 5 λεπτά αργότερα θα έχουμε καεί όλοι.

(Σημειώνω πως στην αυλή του μαγαζιού που είναι ακριβώς δίπλα στη φωτιά έχουμε : Κληματαριά και τέντα για σκιά και περίπου 40 φιάλες υγραερίου. Έτσι και το πεύκο άρχιζε να καίγεται και πεταγόταν ένα φλεγόμενο κουκουνάρι προς το μέρος μας καλύτερα θα ήταν να διακτινιστούμε στο βόρειο πόλο γιατί μόνο εκεί θα βρίσκαμε σωτηρία!!!)

Βάζω το λάστιχο στη βρύση και του το δίνω. Κάτσε δίπλα στη φωτιά, ρίχνε νερό και έχε το νου σου, του λέω.

Στο μεταξύ οι γείτονες άρχισαν να μαζεύονται γύρω από το κτήμα του τύπου γιατί ανησύχησαν καθώς είδαν τις φλόγες να μεγαλώνουν. Εκείνη την ώρα έτυχε να περνάει και ο αντιδήμαρχος και μου κάνει με νόημα ¨"τι είναι αυτό". Εγώ του απαντάω επίσης με νόημα "αφου είναι γκάου!!!", και μου λέει "Ήδη έχω πάρει τηλέφωνο την πυροσβεστική. Είναι στο δρόμο....".

Μόλις είδε το πυροσβεστικό να έρχεται, ο τύπος παράτησε το λάστιχο και εξαφανίστηκε από προσώπου γης. Να 'ναι καλά τα παιδιά, έριξαν μπόλικο νερό και αφού γεμίσαμε κάπνα για 10 λεπτά, τέλος καλό όλα καλά.

Τα σχόλια, όπως πάντα, δικά σας.

Σάββατο 5 Ιουλίου 2008

Για Λάρσα καλά πάου ???

Δανείζομαι τον τίτλο του σημερινού post από ένα χιουμοριστικό τραγούδάκι του Γιάννη Μηλιώκα (όσοι τον θυμάστε από τα 80s) που μου ήρθε στο μυαλό εξαιτίας του παρακάτω συμβάντος :

Η ώρα είναι 11 και κάτι, και εκεί που βγαίνω έξω στο δρόμο για να πετάξω τα σκουπίδια του μαγαζιού, διακρίνω μία μηχανή μεγάλου κυβισμού να έρχεται προς το μέρος μου. Αναβάτες, ένα ζευγαράκι γύρω στα 25 με φουλ εξοπλισμό μηχανόβιων όπως δερμάτινο σακάκι, μπότες, κράνος κτλ (αλήθεια πως αντέχουν στο κατακαλόκαιρο με 40 βαθμούς θερμοκρασία ???). Σταματάνε την μηχανή δίπλα μου και με ρώτάει ο τύπος:

(Υπενθύμιση Ν1 : Είμαι κάτοικος Σιθωνίας και για όσους δεν ξέρουν η Σιθωνία είναι το μεσαίο πόδι της Χαλκιδικής)

- Καλημέρα φίλε μου. Για Καλλιθέα καλά πάμε από εδώ ?

(Υπενθύμιση Ν2 : H Καλλιθέα βρίσκεται στη Κασσάνδρα και επίσης για όσους δεν ξέρουν η Κασσάνδρα είναι το πρώτο πόδι της Χαλκιδικής)

- Θα σου ήταν εύκολο να έρθεις λίγο πιο εδώ με τη μηχανή για να σου δείξω ? ,του λέω.

- Είναι μακριά ακόμα ?, με ρωτάει.

- Λοιπόοοοοον, βλέπεις απέναντι το άλλο πόδι της Χαλκιδικής ? Κάτι σπιτάκια που φαίνονται ? Εκεί είναι η Καλλιθέα.

- Όχι ρε φίλε μη μου λες τέτοια, δεν είναι δυνατόν, τόσο δρόμο τζάμπα δηλαδή? ,μου λέει σαστισμένος.

Εκείνη την στιγμή, όλα τα λεφτά ήταν η φάτσα που είχε πάρει η κοπελιά η οποία προφανώς χάρην του "easy rider" γκόμενου, έχει υιοθετίσει το στυλάκι της μηχανόβιας και με τα πέτσινα έχει βγάλει τη μπέμπελη και ο λαιμός της έχει γεμίσει σπυράκια !

Και τον αρχίζει...................

- Και στα 'λεγα εγώ. Που στρίβεις από εδώ? Δεν είναι έτσι στο χάρτη. Λάθος πηγαίνουμε. Και κοίτα που με έφερες. Και τι τις ήθελα εγώ τις μηχανές και τις μπότες και αηδίες. Αι (ΜΠΙΠ) κι εσύ κι όλες οι Harley, ανίκανε, άχρηστε, μαλ***, και δώστου να βγαίνει ο λιμενεργάτης από μέσα της.

- Βρε μωράκι μου, βρε καλό μου , να προπσαθεί να την ηρεμήσει ο τύπος αλλά ............ τίποτα, ανένδοτη η κοπελιά.

- Φύγε, μην... μην τομλήσεις καν να με αγγίξεις, του φώναζε εκτός εαυτού!

Εγώ πάλι (καθόμουν και με τον κάδο των σκουπιδιών στα χέρια) μήπως και βοηθήσω λίγο την κατάσταση λέω:

- Εντάξει βρε παιδιά, δεν έγινε και τίποτα τραγικό. Κι εδώ είναι πανέμορφα, ίσως καλύτερα από την Καλλιθέα. Να, εδώ αν στρίψετε από αυτό το δρόμο στα 100 μέτρα, έχει μια υπέροχη παραλία όπου μπορείτε να κάνετε το μπάνιο σας, να πιείτε το φραπεδάκι σας και να ηρεμήσετε λίγο από το ταξίδι που σας ταλαιπώρησε.

Εκείνη την ώρα η κοπελιά (η οποία είμαι σίγουρος πως αν είχε ένα Καλάζνικοφ στα χέρια θα την είχε κάνει ... βίδα, φτερό την μηχανή ) γυρίζει και με ρωτάει δίνοντας το τελειωτικό χτύπημα στο παλικάρι:

- Εκτός από την πανέμορφη παραλία και τα ρέστα που μου λες, μήπως ξέρεις και που είναι η στάση του ΚΤΕΛ για Θεσσαλονίκη? Γιατί εγώ στη μηχανή αυτού του (ΜΠΙΠ), (ΜΠΙΠ), (ΜΠΙΠ) δεν ξανανεβαίνω.

Κουράγιο, άγνωστε με την μηχανή. Πάμε γι'άλλα, που λέει και η γνωστή λαική ρήση. Εκτός πάλι κι αν έχεις απογοητευτεί τόσο πολύ από το γυναικείο φύλο, μιας και βρίσκεσαι στη Σιθωνία, ο Άθως είναι κοντά.

(Υπενθύμιση Ν3 : Ο Άθως είναι το τρίτο πόδι της Χαλκιδικής γνωστό στους περισσότερους και ως Άγιον Όρος. Έτσι για να μην αφήσουμε παραπονεμένη καμία χερσόνησο, και να έχουμε πλήρη γεωγραφική κάλυψη της περιοχής!)


Και με την ευκαιρία, χώνω σχετικό με την υπόθεση θεϊκό videάκι των ΑΜΑΝ :

Τρίτη 1 Ιουλίου 2008

Άντε και του χρόνου...

Καταρχήν Καλό Μήνα !
Το ΣΚ που μας πέρασε, γράφτηκε ιστορία !

Ύστερα από 2 συναπτά έτη, χωρίς να βρέξω την απολλώνια (τρομάρα μου!) κορμάρα μου έκανα μπάνιο.......... στη θάλασσα. Και 2 φορές μάλιστα. Εως τώρα, δυστυχώς λόγω δουλειάς, σε περίπτωση που μπορούσα να ξεφύγω καμιά ωρίτσα από το μαγαζί, προτιμούσα να πάω για ύπνο στο σπίτι παρά για πλάτσα πλούτσα στην παραλία. Αλλά κάλιο αργά παρα ποτέ. Κι εδώ θυμάμαι μια σύντομη ιστορία από τα παλιά....

Τουρίστας έρχεται και μου λέει :

- Ωραία είναι εδώ. Καθαρός αέρας, καθαρή θάλασσα, άρχοντας είσαι !
- Αν κάνεις διακοπές καλά είναι, αλλά αν δουλεύεις όλη μέρα δεν είναι και τόσο παραμυθένια, του λέω.
- Άντε ρε Έλληνα, όλο στην κλάψα και την αχαριστία. Ζείς στον παράδεισο και δεν το εκτιμάς. Τι ανάγκη έχεις εσύ ρε ? Τα φραγκάκια σου τα κονομάς, την παραλία την έχεις δίπλα και πάλι μεσα στο παράπονο, μου λέει εκνευρισμένος.
- Την παραλία την έχω δίπλα, αλλά δυστυχώς τη θάλασσα την βλέπω από το μπαλκόνι! Μπάνιο κάνω κάθε μέρα, αλλά δυστυχώς στο σπίτι μου !
- Τι μας λες τωρα ρε ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ και άλλα τόσα ΜΠΛΑ στα οποία δεν έδωσα σημασία καθώς έφευγε και μιλούσε μόνος του.

Άντε να του εξηγήσεις τώρα....

Καλές βουτιές στους αδειούχους του Ιουλίου !

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

" ΑΣΧΕΤΟΙ " Μέρος Πρώτον

Στη σειρά αναρτήσεων "ΑΣΧΕΤΟΙ" θα παρουσιάζω όλες τις περιπτώσεις στις οποίες πελάτες που πέρασαν από το κατάστημά μας, νομίζουν πως είναι οι πιο έξυπνοι από όλους τους υπόλοιπους ζώντες σε τούτη τη χώρα. Επίσης πιστεύω πως θα είναι και επιμορφωτικό για όλους τους αναγνώστες σε περίπτωση που μάθουν κάτι που δεν γνωρίζουν έτσι ώστε στο μέλλον να αποφύγουν τυχόν παρεξηγήσεις κτλ.

1. ΞΥΔΙ

Κύριος γύρω στα 50, ο οποίος έχει ξοδέψει 10 πολύτιμα λεπτά από τη ζωή του με το να μην έχει αφήσει ξύδι για ξύδι που να μην το έχει παρατηρησει από την κορφή ως τον πάτο του μπουκαλιού ως Σέρλοκ Χολμς, έρχεται και μου λέει :

- Tα ξύδια σας είναι όλα ληγμένα.
- Στο ξύδι, επειδή ανήκει στην κατηγορία του οίνου, πάντα μα πάντα αναγράφεται η ημερομηνία παραγωγής, του απαντώ.
- Είσαι σίγουρος ? , με ρωτάει ειρωνικά.
- Το βαλσάμικο που κρατάτε στο χέρι σας θα το αγοράσετε?
- Ναι βέβαια.
- Αυτό γιατί το πήρατε? Τι ημερομηνία γράφει?
- Αυτο δεν γράφει, γι'αυτό το πήρα (boing!!!)

2. ΦΙΛΜ

50χρονη νεανίζουσα ξανθιά με το παρατσούκλι "Βουγιουκλάκη" στο συγκρότημα που μένει (μου το έχουν πει οι γείτονες) με ρωτάει:

- Τάκη, μήπως έχετε φιλμ 800αρι ή στη χειρότερη περίπτωση 400αρι?
- Έχουμε ISO 100 και 200.
- Ααααααααα αυτά δεν είναι καλά. Εγώ θα ήθελα από τα ακριβά.
- Δηλαδή επειδή είναι ακριβό το ζητάτε? Ζούμε σε μια ηλιόλουστη χώρα οπότε το 100αρι μια χαρά φωτογραφίες βγάζει. Καλοκαίρι είναι. Άντε καμιά μέρα με λίγο συννεφιά να χρειαστεί το 200αρι αλλά ειδικά το 800αρι είναι υπερβολή για την χώρα μας.
- Εγώ θέλω το 800αρι γιατί είναι ακριβό και βγάζει σίγουρα καλές φωτογραφίες. Εσυ μάλλον είσαι άσχετος και πας να μπερδέψεις κι εμένα. Φεύγω....

3. ΚΡΑΣΙ

Μπάρμπας με ψαθάκι στο κεφάλι και πίπα στο στόμα γύρω στα 60 με ρωτάει :

- Νεαρός ! Που κρατάς τα κρασσσσσά ?
- Πίσω πίσω στο βάθος.
- Νταξ θα τα ρίξω ένα βλέφαρο. Έχεις κάνα μερακλίδικο?
- Όλο και κάτι θα βρείτε, έχει ποικιλία στα ράφια, του απαντώ.

Μετά από 10 λέπτα....

- Για έλα σα δώθε να σε ρωτήξω...
- Έρχομαι. Ρωτήξτε με !
- Να σου πω .... Ήθελα ένα κοκκινο καλό κρασί αλλά δεν βρίσκω τίποτα. Όλα παλιά είναι αυτά που έχεις στο ράφι. 2004-5-6-7 . Κανένα του 2008 φετινό δεν έχει?
- Φέτος δυστυχώς δεν έγιναν ακόμα τα σταφύλια για να υπάρχει ετικέτα 2008. Μετά το φθινόπωρο κυκλοφορούν τα κρασιά της φετινής εσοδείας.
- Ναι καλά .... Εμένα θα με πεις τέτοια μπουρδολογήματα. Έχω πιει εγώ κρασί που εσύ δεν έχεις φανταστεί στη ζωή σου. Τι να μας πεις κι εσύ για κρασιά.

Και φεύγει............

ΛΟΙΠΟΟΟΟΟΟΝ

Το ηθικό δίδαγμα σύμφωνα με την γνώμη των πελατών είναι(για μένα βέβαια είναι παράδειγματα προς αποφυγήν) :

1. Πάντα να αγοράζετε προιόντα χωρίς ημερομηνία λήξεως. Αυτά είναι τα καλά.

2. Ασχέτως φωτογραφικής μηχανής που έχετε στην κατοχή σας πάντα να αγοράζετε το πιο ακριβό φιλμ που θα βρείτε. Θα βγάλετε τέλειες φωτογραφίες.

3. Τα κόκκινα κρασιά ειδικά αν είναι προηγούμενης χρονιάς από αυτή που διανύουμε είναι για πέταμα.

Εις το επανιδείν με άλλα παραδείγματα ασχετοσύνης.......

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2008

ΤΙ ΩΡΑ ΚΛΕΙΝΕΤΕ ???

Μια ερώτηση που ακούω καθημερινά δεκάδες φορές, ειδικά την καλοκαιρινή περίοδο.

Έτσι λοιπόν και το μεσημέρι του Σαββάτου που μας πέρασε μπαίνει ένα ζευγαράκι το οποίο θα αποκαλούσα "διαφήμιση γυμναστηρίου" . Και οι 2 φορούσαν σορτσάκια, αυτός ΝΙΚΕ αυτη PUMA, με ασσορτί παπούτσια, αμάνικα φανελάκια με το όνομα "BODYTONIC" μπλε και κόκκινο αντίστοιχα. Ύψος γύρω στο 1.60 λεπτοί και οι 2 και στα χέρια τους οι βλέφες να ξεχωρίζουν από το υπόλοιπο σώμα κάτι που δείχνει πως το λίπος δεν έχει και πολλές πιθανότητες ζωής σ'αυτούς τους οργανισμούς. Μπαίνουν μέσα λοιπόν χωρίς καν να κοιτάξουν προς το μέρος μου (σαν να μην υπάρχω) και επίσης χωρίς να ανοίξουν το στοματάκι τους και αποφασίζω σαν καλός οικοδεσπότης και επαγγελματίας να κάνω εγώ την αρχή:

- Καλησπέρα σας, λέω.
- Γεια, απάντάει κρύα μόνο το αρσενικό μέλος του ζευγαριού.

Το θηλυκό με κοιτάει από πάνω ως κάτω (εδώ να σημειώσω πως εμφανισιακά είμαι ο κλασσικός Έλληνας με λίγο σκεμπεδάκο και καμιά 10αριά κιλά παραπάνω από αυτό που λένε ιδανικό βάρος), λέει κάτι στον σύντροφο (υποθέτω κάτι σαν : πω πω αυτός δεν έχει πατήσει ποτέ σε γυμναστήριο ή... θα πεθάνει σε 10 χρόνια από την χοληστερίνη) και αφού γυρίζουν και οι 2 και με κοιτάζουν μια στα γρήγορα, αρχίζουν να χασκογελάνε.

Τα ψώνια τους περιορίζονται σε 2 Red Bull, 1 POWERADE, 1 τόνο σε φυσικό χυμό, 1 μαύρο ψωμάκι σε φέτες και ένα γάλα 0%.

Έρχονται με γρήγορα βήματα σαν να τρέχουν σε διάδρομο στο ταμείο, ρίχνοντας κοφτά βλέματα στους άλλους 2 που ερχόταν να πληρώσουν (έναν παππού με μπαστουνάκι κι έναν πιτσιρικά που πήρε παγωτό) και αφού άφήνουν πρώτοι το καλαθάκι τους στο ταμείο μου λέει η κοπελιά "μισό λεπτό δεν τελειώσαμε ακόμα".

Το βάζω στην άκρη για να εξυπηρετήσω τους άλλους 2 αλλά ταυτόχρονα βλέπω την κοπελιά που με κοιτάζει με μια ξυνή φάτσα και ρωτάω :

- Μήπως θέλετε να αρχίσω τον δικό σας λογαριασμό ?
- Ε ναι, ή μάλλον όχι όχι . Τέλοσπάντων ότι καταλαβαίνεις κάνε....(!)

Προτίμησα να εξυπηρετήσω τους άλλους 2 αφού και λίγα ψώνια είχαν (ο μικρός το παγωτό και ο παππούς 2-3 πραγματάκια) και επίσης το ζευγάρι απομακρύνθηκε από το ταμείο. Έρχονται μετά από κάνα πεντάλεπτο και μου φέρνουν στο ταμείο μία κομπόστα ροδάκινο και ένα ελαιόλαδο και με ρωτάει η κοπελιά :

- Μήπως γνωρίζετε πόσο % λιπαρά περιέχουν η κομπόστα και το ελαιόλαδο?
- Τι να σας πω τώρα... Διατροφολόγος δεν είμαι, πάντως από όσα γνωρίζει το φτωχό μυαλουδάκι μου το ελαιόλαδο είναι εκ φύσεως φυτικό λίπος. Η κομπόστα πάλι είναι φρούτο βρασμένο σε αρκετή ποσότητα ζάχαρης. Οπότε τα συμπεράσματα δικά σας.
- Δηλαδή δεν ξέρετε να μας πείτε ακριβώς?
- Δυστυχώς όχι. Δεν είναι άλλωστε και η δουλειά μου αυτή.
- Τελοσπάντων. Κακώς όμως δεν γνωρίζετε τι περιέχουν τα προιόντα που πουλάτε. Πως θα ενημερώνετε ο κόσμος που κάνει μια διατροφή όπως εμείς? Τώρα είμαστε υποχρεωμένοι να τα καταναλώσουμε χωρίς να γνωρίζουμε τι επιπτώσεις θα έχει στην υγεία μας.(!!)
- Ίσως να έχετε και δίκαιο (που λένε πως ο πελάτης έχει πάντα δίκαιο? τι ειρωνία!!!) αλλά πιστεύω πως καλύτερα θα ήταν πριν τα καταναλώσετε, να ρωτήσετε τον διαιτολόγο-διατροφολόγο ή όποιον σας έδωσε τη διατροφή που ακολουθείτε.
- Είδατε τώρα? Επειδή δεν γνωρίζετε να μας πείτε κι εμείς δεν θα τα αγοράσουμε. Χάνετε και πωλήσεις έτσι.
- Τι να κάνουμε τώρα. Δυστυχώς δεν γνωρίζω κάτι παραπάνω από αυτά που σας είπα. Ίσως θα ήταν καλύτερα αυτές οι πληροφορίες να αναγράφονται στις ετικέτες των προιόντων.
- Έτσι έτσι. Στην Αμερική που πήγαμε πριν ένα μήνα τα πάντα γράφουν και τα ποσοστά λίπους(σ.σ. γι' αυτό τα hamburger πάνε σύννεφο!!!).

Δεν συνεχίζω την συζήτηση, αλλά ξεκινάω τον λογαριασμό και αφού με πληρώνουν με ρωτάνε και οι 2 ταυτόχρονα:

- Τι ώρα κλείνετε ?
- Στις 11, απαντώ.

Και με ρωτάνε και οι 2 πάλι ταυτόχρονα:

- ΤΟ ΒΡΑΔΥ ?

Τελικά ίσως και λίγο λίπος να κάνει καλό στην λειτουργία του εγκεφάλου.....

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008

ΛΕΞΙΚΟ.

Στους εμπορικούς τοπικούς κύκλους αυτή η περίοδος (Μάϊος-Ιούνιος) ονομάζεται "ΦΟΡΤΩΜΑ". Με λίγα λόγια, είναι οι μέρες στις οποίες έρχονται καθημερινά εμπορεύματα στο μαγαζί έτσι ώστε να είναι "φορτωμένα" και γεμάτα τα ράφια εν όψη της καλοκαιρινής περιόδου. Εδώ όμως υπάρχει το εξής πρόβλημα.

Οι περισσότεροι από τους οδηγούς που φέρνουν τα πράγματα δεν είναι Έλληνες. Και σε περίπτωση λάθους στην παραγγελία, το να συνεννοηθείς μαζί τους είναι πραγματικό μαρτύριο. Δεν έχω τίποτα με τους ανθρώπους (για ένα μεροκάματο παλεύουν κι αυτοί στο τιμόνι όλη μέρα) αλλά δεν είναι κατάσταση αυτή. Άντε να καταλάβει τώρα ο άνθρωπος ότι τα παιδικά γιαουρτάκια γνωστής εταιρίας έχουν 10 διαφορετικούς κωδικούς και δεν είναι όλα ίδια. Μπορεί στην συσκευασία τους να είναι εμφανισιακά όλα όμοια αλλά μία πρόταση στο κάτω μέρος είναι και αυτή που γράφει την γεύση και κάνει την διαφορά. Και άντε να βρει σε ποιο μαγαζί άφησε καταλάθος τα δικά μου επειδή εκεί προφανώς δεν έκαναν σωστό ή και καθόλου έλεγχο στην παραλαβή της παραγγελίας.

Η πλάκα είναι πως λες "άντε ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει, να πάρουμε τηλέφωνο στην εταιρία να βγάλουμε άκρη". Σε συνδέουν με την αποθήκη και εκεί τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα γιατί πάλι μιλάς με κάποιον αλλοδαπό αποθηκάριο αλλά αυτή την φορα μέσω τηλεφώνου όπου δεν υπάρχει και οπτική επαφή με το προιόν για να του δώσεις να καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Είμαι σίγουρος πως αυτός έχει κάνει το λάθος γιατί εκεί φορτώνουν τα εμπορεύματα στα φορτηγά. Επίσης είμαι σίγουρος πως για μία ακόμα φορά επειδή δεν καταλαβαίνω τι μου λέει, θα αναγκαστώ να κόψω 2-3 χαρτιά και από την άλλη να κάνει το ίδιο και η εταιρία και να είμαστε και οι 2 υπεύθυνοι για την κοπή ενός ακόμα δέντρου (λόγω κατανάλωσης χαρτιού) έτσι ώστε να διευθετηθεί το λάθος.

Δεν είναι και λίγες οι φορές στις οποίες τα λάθη ήταν τόσα πολλά όπου η μόνη μου επιλογή ήταν να στείλω όλη την παραγγελία πίσω(ακόμα κι αν μερικά από τα εμπορεύματα που σωστά ήρθαν τα χρειαζόμουν άμεσα). Βέβαια οι οδηγοί εκνευρίζονται (και από μέσα τους μου ρίχνουν τα καντήλια του αιώνα) γιατί πρέπει να ξανακουβαλήσουν τα πράγματα πίσω στο φορτηγό αλλά κι εγώ δεν φταίω σε τίποτα να παραλαμβάνω άλλα αντί άλλων. Απλά θέλω αυτά που παρήγγειλα....

Είναι ευθύνη των εταιριών να προσλαμβάνουν τα κατάλληλα άτομα στις κατάλληλες θέσεις.

Διαφορετικά αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση με βλέπω σύντομα να αγοράζω ελληνοαλβανικό-ελληνορωσικό λεξικό.

Υ.Γ. Χαχαχαχαχα.... Την στιγμή συγγραφής του post, μπαίνει μέσα νέος οδηγός εταιρίας από την οποία προμηθευόμαστε αλίπαστα και λαδερά και του λέω : Θα μου φέρεις ένα σκουμπρί φιλέτο λαδερό κι ένα κολιό παστό. Έρχεται πίσω ακριβώς πριν πατήσω το "Δημοσίευση Ανάρτησης" και φέρνει μόνο το σκουμπρί και του λέω "Ο κολιός που είναι? Σου τελείωσαν?" και μου λέει.....

Τι γκίνεται ρε? Κι άλλο πελάτη μου το είπε αυτό. Κι εσύ μπερντεύτηκε. Εγκώ ψάρια έχει όχι κασέρι.....

Μπέρδεψε τον παστό κολιό με το κασέρι "Κολιός". Δεν ξέρει ο καημένος ότι ο κολιός είναι ψαράκι της θάλασσας και οτι δεν τον αρμέγουν από τις αγελάδες. Είδατε πόσο μας μορφώνουν οι διαφήμισεις? Και το αφεντικό του τι κάνει? Δεν βλέπει τόσο καιρό ότι μένει απούλητος ο κολιός?

Είναι ώρα λοιπόν, όλοι εσείς διευθυντάδες και στελέχη με τα κουστούμια και τις γραβάτες, να σηκωθείτε από τις δερμάτινες πολυθρόνες και αφού αφήσετε τα πλασματικά νούμερα που σχεδιάζετε στο Excel, να βγείτε έξω μαζί με τους οδηγούς και πωλητές σας για να δείτε πως είναι η πραγματική εικόνα της αγοράς σήμερα. Η οικονομία έχει το μαύρο της χάλι, το αγοραστικό κοινό υποφέρει και το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα είναι οι λάθος παραγγελίες που καμιά φορά γίνονται και εσκεμμένα για να βοηθήσουν στην προώθηση νέων (και άχρηστων τις περισσότερες φορές) προιόντων.

WAKE THE *UCK UP.

Δευτέρα 16 Ιουνίου 2008

TOP 5 Highlights του τριημέρου.

Το τριήμερο τελειώνει και ελπίζω όλοι να περάσατε καλά με τις οικογένειές σας, φίλους και όλους όσους αγαπάτε. Κάποιες στιγμές όμως θα ήθελα να τις μοιραστώ μαζί σας :

5. ΚΕΡΜΑΤΟΤΗΛΕΦΩΝΟ

- Μήπως έχετε κερματοτηλέφωνο ? , με ρώτησε κάποιος πελάτης.
- Που το θυμηθήκατε ? Δυστυχώς όχι, απαντώ.
- Καλά και πως μπορεί κανείς να επικοινωνήσει με τους δικούς του ?
- Αν έχει, με κινητό. Αν δεν έχει, με μια τηλεκάρτα που κοστίζει 4 ευρώ και στα 100 μέτρα παρακάτω θα βρείτε ένα καρτοτηλέφωνο.
- Εκμεταλευτές παντού. Θες να βγάλεις 4 ευρώ εσύ τώρα και πας να μου πουλήσεις κάρτα.

(Σ.Σ. Τις κάρτες δεν τις βγάζω εγώ αλλά ο ΟΤΕ και το κέρδος που έχουμε είναι 4.8% δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση 19 λεπτά.)

4. ΨΗΣΤΑΡΙΑ

- Μήπως έχετε ψησταριές ?
- Δυστυχώς όχι. Μόνο σχάρες αν θέλετε σε διάφορα είδη και μεγέθη.
- Α πολύ ωραία. Θα ρίξω μια ματιά εκεί.

Μετά από 2 λεπτά:

- Να σου πω .. Τώρα να δίνουμε για 1 μέρα διακοπών 4-5 ευρώ για μια σχάρα είναι τζάμπα έξοδο. Μήπως έχεις καμιά δικιά σου που ψήνεις να την δανειστούμε(!) και αύριο πριν φύγουμε θα στην φέρω πίσω.

3. ΠΑΣΤΙΛΙΕΣ

- Μήπως έχετε παστίλιες?
- Παστίλιες... όπως λέμε για τον λαιμό ?
- Όχι όχι κάτι μικρά που είναι.
- Μήπως εννοείτε ταμπλέτες για τα κουνούπια (επειδή μου το έχουν ξαναζητήσει έτσι)
- Όχι όχι για ψήσιμο τα θέλουμε.

Τελικά ήθελαν προσανάμματα για κάρβουνα.

2. ΞΥΛΑΚΙΑ

- Ξυλάκια που έχετε ?
- Ξυλάκια... λίγο πιο συγκεκριμένα?
- Α ναι που να καταλάβετε... Θα ήθελα σαν αυτά που είναι για τα σουβλάκια αλλά αυτά που καθαρίζουν....... τα αυτιά !

ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ...

1. ΨΥΓΕΙΟ

Ξανθιά (όχι δεν υπονοώ τίποτα) χαριτωμένη κοπελιά μπαίνει μέσα και ρωτάει:

- Καλησπέρα. Να ρωτήσω.... στο ψυγείο που έχετε έξω και γράφει AMSTEL, έχει μέσα μπύρες ?

- Οχι έχουμε έτοιμο στολισμένο το χριστουγεννιάτικο δέντρο μέσα από το χειμώνα για να μην μαραθεί μέχρι του χρόνου, σκέπτομαι και απαντώ απλά... ΝΑΙ !

Τα σχόλια ... δικά σας !

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

Το πνεύμα και ο βάτραχος !

Όχι δεν είναι κάποιο ανέκδοτο απλά με την ευκαιρία του επερχόμενου τριημέρου λόγω Αγίου Πνεύματος θα ήθελα να γράψω 1-2 πράγματα για την αύξηση των ατυχημάτων σε περιπτώσεις αργίας, γιορτής και γενικής φυγής από την πόλη και για ένα φαινόμενο άξιο αναφοράς....

Καταρχήν να πω, πως κάθε χρόνο μπροστά στο κατάστημά μας, γίνομαι μάρτυρας 2-3 αυτοκινητιστικών ατυχημάτων λόγω ύπαρξης μεγάλης ευθείας, διασταύρωσης χωρίς σηματοδότες και 2 ακόμα κάθετων στην ευθεία μικρών δρόμων όπου ο ένας οδηγεί στην παραλία και ο άλλος στο βουνό. Κάποιος τρέχει στην ευθεία, άλλος στρίβει χωρίς φλας, άλλος βγαίνει από το στενό χωρίς να δει .... δεν θέλει και πολύ για να συμβεί το κακό. Ευτυχώς στα τόσα χρόνια που είμαστε εδώ, οι ζημιές είναι μόνο υλικές και οι εμπλεκόμενοι στα ατυχήματα έχουν γλιτώσει με μικροτραυματισμούς.

Προς αποφυγήν ατυχημάτων λοιπόν, να υπενθυμίσω πως :

Οδηγούμε συνετά.

Δεν ξεπερνάμε το όριο ταχύτητας, ειδικά σε κατοικημένες περιοχές.

Οδήγηση και υπερβολική κατανάλωση ποτού δεν συμβαδίζουν.

Είμαστε πάντα ήρεμοι, προσεκτικοί και συγκεντρωμένοι σε αυτό που κάνουμε.


Αυτά για να γιορτάσουμε το τριήμερο του Αγιού Πνεύματος με όλους όσους αγαπούμε σ'αυτόν το κόσμο και όχι παρέα με το Άγιο Πνεύμα στα ουράνια !!!

Τέλος να αναφερθώ σε μια μεγάλη τραγωδία που συνέβη στην περιοχή μας, η οποία έχει να κάνει με γενοκτονία . Παρακάτω απεικονίζεται η κατάσταση του δρόμου μπροστά από το κατάστημά μας ύστερα από έντονη βροχόπτωση την Κυριακή που μας πέρασε.



Τα εκατοντάδες μαύρα στίγματα που διακρίνονται στην άσφαλτο είναι πολτοποιημένα μικροσκοπικά βατραχάκια τα οποία έπεσαν "εξ ουρανού" μαζί με την βροχή αλλά δυστυχώς στην πορεία της αναζήτησης για νερό, καταπατήθηκαν από τα διερχόμενα αυτοκίνητα.

Συζήτησα με κάποιους από τους τοπικούς γέροντες και μου είπαν πως το φαινόμενο της "βατραχόπτωσης" παρατηρείται έντονα ύστερα από ημέρες με υψηλή θερμοκρασία. Λόγω της ύπαρξης έλους στην περιοχή και λόγω της ζέστης, μαζί με τους υδρατμούς ανεβαίνουν προς τον ουρανό και τα αυγά των βατράχων τα οποία είναι αόρατα στο γυμνό μάτι. Οι συνθήκες βοηθούν στην εκκόλαψη των αυγών στην ατμόσφαιρα και έτσι με την πρώτη βροχή εκτος από νερό, πέφτουν και βατράχια κατά χιλιάδες...

Στην παρακάτω εικόνα, ένας από τους χαροκαμένους επιζώντες που θρηνεί για τους αδικοχαμένους συγγενείς του....



Με το καλό όλοι πίσω στα σπίτια μας Δευτέρα βράδυ...

Τρίτη 10 Ιουνίου 2008

Σε ρυθμούς EURO....

Τελικά έχει και τα καλά του το EURO 2008 αλλά έχει και τα κακά του...

Αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε στο ημίχρονο του αγώνα Ισπανίας-Ρωσίας και τα μοναδικά αγαθά που περνουν από τον πάγκο του ταμείου είναι τα εξής : Mπύρες, ουισκάκια, πατατάκια και ξηροί καρποί. Βοηθάει το ποδόσφαιρο στην κατανάλωση θα μου πείτε...

Πάντα υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά! Από την στιγμή που ξεκινάει ένα παιχνίδι, δεν πατάει ψυχή. Ούτε καν αυτοκίνητο δεν βλέπεις στο δρόμο από τις 7 το απόγευμα ως τις 12 το βράδυ! Πελάτες έρχονται μόνο πριν την έναρξη των ημιχρόνων.

Εντυπωση επίσης μου κάνει στους ξένους τουρίστες που παραθερίζουν στην περιοχή (Γερμανοί, Τσέχοι και Ρουμάνοι για την ώρα) ότι κάθονται και οι γυναίκες μαζί με τους άνδρες τους και βλέπουν μπαλίτσα ! Και κατεβάζουν μπυρίτσα και φωνάζουν κιολάς.... Μέχρι το μαγαζί ακούγονται αν και η παραλία απέχει γύρω στα 100 μέτρα!

Αυτά τα λίγα για σήμερα μιας και τίποτα άλλο τρελό δεν έχει συμβεί και τέλος.......

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ !

ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΝΙΚΗ !

Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

Η απάντηση για το blogοπαίχνιδο.....

Τελικά όλοι όσοι δεν με ξέρετε προσωπικά κατά 90% πέσατε έξω...... εκτός του γραφίστα ψυχολόγου Dr Seeng ο οποίος αφού ανέλυσε διεξοδικά τον χαρακτήρα μου κατέληξε στο να δώσει την σωστή διάγνωση. 1 δαγκωτό λοιπόν και σας αφήνω να απολαύσετε την τελευταία μου δημιουργία. "Έτοιμος για δράση" λέγεται το τραγουδάκι και ήταν χαρά μου στους στίχους και την απαγγελία του φιλου Τάκου να προσφέρω την μουσική παραγωγή μου.

Όσοι πιστοί .... ανοίξτε την ένταση και τα αυτιά σας !!! Πάμεεεεεεε.....

Τάκος - Έτοιμος για δράση (produced by Takis Varatzas)

Υ.Γ.

@ulysses : Στη Σιθωνία.

@idioteque : Είμαι αυτοδίδακτος.

@moyratos : Ένα πράγμα μόνο πες μου. Είσαι ακόμα άτριχος ? Μωρό μου !

χαχαχαχαχαχαχαχαχα
Πάντα τέτοια....

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2008

BLOGOΠΑΙΧΝΙΔΟ "ΠΑΠΑΡΟΛΟΓΙΕΣ"

Κατόπιν πρόσκλησης του moyratoy, καλούμαι να γράψω 4 παπαρολογίες εκ των οποίων η μία αληθεύει και αντιπροσωπεύει εμένα!!!

1) Hobby μου είναι η παραγωγή hiphop και dance μουσικής.

2) Είμαι gay και ανεκπλήρωτο όνειρό μου είναι να γίνω σχεδιαστής μόδας.

3) Είμαι φανατικός καπνιστής.

4) Το πραγματικό μου επάγγελμα δεν είναι παντοπώλης!

Αν και δεν έχω δώσει πολλά στοιχεία για τον εαυτό μου στη μικρή εως τώρα ζωή του blog, περιμένω με ανυπομονησία να δω τα σχόλια. Τον ή τους νικητές θα τους αποκαλύψω όπως και ο φίλος Moyratos την Κυριακή το βράδυ!!!!

Με την σειρά μου προσκαλώ όσους bloggers διαβάσουν το post, να συμμετέχουν στο blogοπαίχνιδο γιατί όλοι οι γνωστοί μου έχουν παίξει ήδη.

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

Να το κάνω καφενείο ???

Άλλη μια μέρα, άλλη μια ιστορία...

Καταρχήν να σημειώσω πως το κατάστημά μας έχει ένα προαύλιο το οποίο είναι χωρισμένο σε 3 μέρη: στη μέση ο διάδρομος που οδηγεί στο κυρίως κατάστημα, αριστερά ένας χώρος για εμπορεύματα και δεξιά υπάρχει ένα μέρος με μεγάλο τραπέζι και καρέκλες κάτω από κληματαριά σαν χώρος ξεκούρασης, φαγητού, κουβέντας και ότι άλλου προκύψει...

Χθες το μεσημέρι λοιπόν, έρχεται στο μαγαζί κουνιστή και λυγιστή, νεανίζουσα κυρία ετών 60 (τόσο την έκοψα μαζί με σαββατοκύριακα και γιορτές), με φρεσκοχτενισμένο βαμμένο ξανθό μακρύ μαλλί βγαλμένο από εξώφυλλο VOGUE, φορώντας ένα πανέμορφο συνολάκι το οποίο αν ήταν 20-30 κιλά (και χρόνια αντίστοιχα) ελαφρύτερη θα την κολάκευε ιδιαίτερα.

- Καλημέρα στο όμορφο παλικάρι (να τα κοπλιμένταααα). Το λεωφορείο για θεσσαλονίκη κάνει στάση εδώ?
- Ακριβώς απέναντι, τις λέω.
- Και τι ώρα περνάει ?
- Το επόμενο, δυστυχώς σε μία ώρα περίπου.
- Ωωωωω πρέπει να περιμένω δηλαδή. Μήπως θα μπορούσα να κάτσω εκεί στο τραπεζάκι?
- Βεβαίως, καθήστε.
- Να σου πω νεαρέ, αν δεν σου κάνει κόπο, έχω μια βαλίτσα έξω στο δρόμο. Θα μου κάνεις την χάρη να την φέρεις προς τα μέσα μην μου την πάρει κανένας ?
- Θα σας την φέρω δεν είναι τίποτα. (γι'αυτό ξεκίνησε με κοπλιμέντα).

Πηγαίνω και βλέπω μια ασήκωτη βαλίτσα, στο μέγεθος νταλίκας ικανής να κλείσει το δρόμο στα Τεμπη (μα τι κουβαλάει, μετακόμιση κάνει ?)

- Σε ευχαριστώ πολύ νεαρέ μου, αχ αυτά τα νιάτα.... Έτσι και ο Γιώργος με βοήθησε.
- Ποιος είναι ο Γιώργος ? , ρωτάω αν και δεν με πολυενδιαφέρει.
- Ένας αλβανός που δούλευε δίπλα σε μια γειτόνισσα. Αυτός μου έφερε την βαλίτσα μέχρι εδώ.(είπα κι εγώ πως την κουβάλησε μόνη της?)
- Να σου πω, σερβίρετε αναψυκτικά? Φέρε μου μία Sprite σε ψηλό ποτήρι και ένα ποτήρι παγωμένο νερό.
- Εδώ είναι σουπερμάρκετ, δεν είναι καφενείο, κυρία μου.
- Μήπως φτιάχνετε καφέ τότε ?
- Όχι κυρία μου. Αν θέλετε μπορείτε να αγοράσετε ένα αναψυκτικό, νερό, καφέ ή ότι άλλο επιθυμείτε και να καθήσετε στο τραπεζάκι να το απολαύσετε μέχρι να έρθει το λεοφωρείο.

Και τι μου λέει ? (με τρόπο σοβαρό χωρίς να κάνει καλαμπούρι)

- Καλά σε εκείνο το έργο με το Χατζηχρήστο(τώρα πρόσφατα δηλαδή, πριν 50 χρόνια) πως έχει ένα παντοπωλείο και σερβίρει και καφέ και λουκουμάκι ? Κανονικά έπρεπε να το κάνετε κι εσείς. Θα είχατε και περισσότερη πελατεία με αυτόν τον τρόπο.

Ζήκοοοοο μήπως να το γυρίσω σε καφενείο ?

-

Τρίτη 3 Ιουνίου 2008

Holland Gaz !!!

Καταρχήν εύχομαι Καλό Καλοκαίρι σε όλους και να και η πρώτη ιστορία.

Στις 1 του μηνός έρχεται στο μαγαζί καμαρωτός καμαρωτός, Ολλανδός τουρίστας με τροχόσπιτο. Στα τροχόσπιτα χρησιμοποιούν μικρές φιάλες υγραερίου συνήθως για το ψυγείο ή την κουζίνα και έχω 5-6 για να εξυπηρετούμε από κανέναν ξεχασμένο τουρίστα.
Μου λέει λοιπόν:

- Hello, do you have camping gaz 3 kilos ?
- Yes we do, του λέω και του τις δείχνω.
- Can I check them ? , μου λέει.
- ΟΚ (τι να τσεκάρει αναρωτιέμαι?)

Τις πιάνει μία μία, τις κουνάει πάνω κάτω και μετά από κάνα 10λεπτο μου λέει:

- Are these gaz bottles full ?
- Yes, του απαντώ γιατί τις άδειες τις έχω αλλού.
- I think they are half full, μου λέει (τι διάολο, ζυγαριά έχει στα χέρια του?)
- An empty gaz bottle weighs around 3 kilos and a full one weighs 6 kilos + so it's not a big difference if you check by the hand, απαντώ σίγουρος γιατί το έχω ψάξει το θέμα.
- Οκ Thank you, απαντάει και φεύγει χωρίς να πάρει τίποτα.

Σήμερα το πρωί και άφού έχουν περάσει 2 μέρες έρχεται ο ίδιος τύπος και αρχίζουμε τον εξής διάλογο :

- Hello, do you have camping gaz 3 kilos ?
- Οh yes we do, του λέω και του τις ξαναδείχνω (μα γιατί με ρωτάει τα ίδια?).
- Can I check them ? , μου λέει.
- ΟΚ (άντε πάλι....)

Ακολουθεί την ίδια διαδικασία λες και πρόκειται για κάποια ιεροτελεστία πιάνοντάς τις φιάλες μία μία, να τις κουνάει πάνω κάτω και μετά να με ρωτάει όπως την πρόηγούμενη φορά:

- Are these gaz bottles full ?
- Yes, they are definetely full του απαντώ (αλλάζω και 1-2 λέξεις για να σπάσω την μονοτονία).
- I think they are half full, μου ξαναματαλέει...
- We can weigh an empty one and a full one so you can see the difference. (δεν είναι δυνατόν , υποψιάζομαι πως έχει δίδυμο αδελφό, αλλιώς δεν εξηγείται)
.
- No no i am sure they are half full. Thank you , απαντάει και φεύγει ξανά χωρίς να πάρει τίποτα.

Τα βλέπω να χαλάνε τα τρόφιμα στο ψυγείο....
Λέτε να ξαναέρθει αύριο-μεθαύριο ???

Κυριακή 1 Ιουνίου 2008

1 χρόνος χωρίς την Αμαλία

Thursday, May 03, 2007
Tα 15' του Γουόρχολ να αφήσουν βάση
Παιδιά, σε πρώτη φάση, ΄νομίζω οτι τα πράγματα καλα πήγαν.Η μπλογκόσφαιρα δημιούργησε "κάτι". Ως προς τα δικά μου κίνητρα θέλω να πω.
Το ρημαδοφάρμακο που μού στερούσαν, είχα καταφέρει και το είχα πάρει λίγο πριν γίνει αυτό το ξέσπασμα με το fakellaki , οπότε η θέλησή μου όλη μπορούσε πλέον να επικεντρωθεί στη μεγάλη μου επιθυμία: να σταματήσουν οι (περισσότεροι) γιατροί που είναι τα αλαζονικά βόδια να είναι κατεστημένο.
Αν είναι και δε μπορούν να εξαφανιστούν, ας είναι τουλάχιστον η εξαίρεση- όχι ο κανόνας ρε παιδια, ΟΧΙ Ο ΚΑΝΟΝΑΣ.
Μαγικό ραβδάκι δεν υπάρχει, δυστυχώς.
Ήθελα να δείξω μόνο κάποιους τρόπους άμυνας, κι ένας από αυτούς είναι η δημοσίευση του τι γίνεται: τη σκέφτονται τη φημουλα τους όλοι αυτοί που δε βρίσκουν ραντεβου παρά μόνο μετά από έξι μήνες εκτος κι αν..... Τη σκέφτονται τη μείωση της πελατείας όλοι αυτοί που πας να σού κόψουν τις αμυγδαλές και βγαίνεις τελικά με βλεφαροπλαστική..... Τη σκέφτονται την αποζημίωση που θα δώσουν (αν σοβαρευτούν τα ελληνικά δικαστήρια) αυτοί που σου δίνουν αγωγή για ζάχαρο, ενώ έχεις υπογλυκαιμια....
Λυπάμαι που λόγω παρελθόντων ετών την έχουν γλιτώσει οι περισσότεροι δικοί μου Προκρούστηδες - αλλά η αλήθεια οταν βγαινει προειδοποιεί τουλάχιστο τα επόμενα υποψήφια θύματα

Οσο για την τηλεόραση, θέλω να ξέρετε γιατι δε βγήκα, παρ'όλο που από χθες το ξημέρωμα με έχουν ζητήσει Ο-Λ-Ο-Ι και τους ευχαριστώ.
Ο ένας λόγος είναι αυτός που έχω γράψει και στο "ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΣΟΥ ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ", αλλά μάλλον το πήραν για πλάκα: λόγω της κατάστασης των πνευμόνων μου, η φωνή μου δεν αντέχει εντάσεις και βήχω μόλις θυμώσω ή σηκώσω λίγο την ένταση της φωνής. Λέτε να είχα απέναντί μου κανένα ιατρίδιο (γιατι,αλλιώς,γιατί να πάω;) ή κανένα Σούρα και να μην ένιωθα ένταση; Αφήστε που στα πάνελ συνήθως αυτός που δεν έχει επιχειρήματα φωνάζει για να υπερκαλύψει τους άλλους- άρα είμαι χαμένη από χέρι!! Δεν ήθελα να δείξω εικόνα αδυναμίας λόγω της φωνής μου και μόνο, γι αυτό και θα συνεχίσω να παλεύω γραπτώς- μεχρι τουλάχιστον (αν) βελτιωθούν οι αναπνοές μου.
Δευτερον, πού θα βρισκόταν γιατρός να υποστηρίξει έστω τα εξωφθαλμα δίκαιά μου; Κόρακας κοράκου μάτι βγάζει;

Νομίζω οτι και -προς το παρόν- γραπτώς μπορώ να δείξω οτι υπαρχει τρόπος προστασίας από όποιες σαρκοβόρες,ευρω-βόρες κλπ διαθέσεις....
Ηδη, εγώ, στη δεινή κατάσταση που είμαι, και πέρα από την τύχη που είχα να πέσω σε αξιοπρεπείς ανθρώπους τελευταία, και με "άλλους" που αναγκαστικά έχω μπλέξει εμβόλιμα ΔΕΝ εχω δώσει φακελλάκι εδώ και δυο χρόνια, παρ'οτι αμέσως ή εμμέσως μου ζητήθηκε!!! (καμιά φορά θα δημοσιεύσω δυο τέτοια περιστατικά μόνο και μόνο για να γελάσουμε)
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω μια φράση του γιατρού του Ανευλαβή, που για κάποιο λόγο τριγυρίζει απ'το πρωι στο κεφάλι μου "Είτε δώσεις φακελλάκι είτε δε δώσεις, την ίδια δουλειά ξέρει να σού κανει ο γιατρός"


Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδια, όχι ο κανόνας...


R.I.P. Αμαλία.

Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

Η καλή μέρα......

.....από το πρωί φαίνεται. Έτσι λέει η γνωστή λαική ρήση και συνήθως πέφτει μέσα. Στις 8 το πρώί, όπως κάθε μέρα, ανοίγω το μαγαζί μας. Έρχονται τα γάλατα, ψωμιά, μαναβική κτλ.

Ένας από αυτούς ο Αλέξης, ρωσοπόντιος, οδηγός του αυτοκινήτου του αρτοποιείου, ο οποίος κάθε πρωί έχει την συνήθεια να σταματάει ακριβώς μπροστά και κατα μήκος της εισόδου με το καραβάν αυτοκίνητό του και αφού πάρει το καλάθι με τα ψωμιά για να τα φέρει μέσα, αφήνει διάπλατα ανοιχτές τις πίσω πόρτες (πιάνει δηλαδή 5-6 μέτρα πάρκινγκ). Ταυτόχρονα, σταματάει λίγο πιο πίσω και το φορτηγό της ΑΓΝΟ με αποτέλεσμα να υπάρχει λιγοστός χώρος για να παρκάρει πελάτης με το αυτοκίνητό του.

Εκείνη την στιγμή επίσης περιμένει από απέναντι για να στρίψει ο Γιόχαν, ελληνογερμανός, ο οποίος δουλεύει σε γραφείο ενοικιάσεως αυτοκινήτων και έρχεται συνήθως το πρωί να ψωνίσει, πριν πάει να ανοίξει το γραφείο του. Αν και οδηγεί ένα μικρούλη Hyundai i10 (τον νέο αντικαταστάτη του ATOS) δεν χωράει να παρκάρει κανονικά και βάζει το αυτοκίνητό του κάθετα ανάμεσα στα 2 αυτόκίνητα. Βγαίνει από την πόρτα του συνοδηγού(γιατί αν έβγαινε από την δική του θα έκανε παρέα με τα ψωμιά στο πίσω μέρος του καραβάν) και έρχεται μέσα εκνευρισμένος ρίχνοντας μια ματιά στον Αλέξη που θα έκανε ακόμα και τον John Rambo να ψαρώσει.

- Δεν μπορώ να καταλάβω ρε γμτ, δεν έχει σχολές οδηγών στην Τυφλίδα(πρωτεύουσα της Γεωργίας)?, λέει ειρωνικά.
- Αυτό γκια μένα το είπες? Γκιατί εσύ είσαι καλύτερο οντιγκό? Έτσι παρκάρουν στο Γκερμανία? Εγκώ πως βάλει καλάτι μέσα τώρα?
- Να περιμένεις να τελειώσω τα ψώνια μου για να μάθεις άλλη φορά να παρκάρεις σωστά, λέει ο Γιόχαν.

Και αρχίζουν έναν φοβερό διάλογο στα ΕλληνοΓερμανοΓεωργικά από τον οποίο οι μόνες λέξεις που ξεχώρισα στα σταδιακά αυξανόμενα desibel ήταν οι κλασσικές ελληνικές "Μαλ...α", "Που..η", "Αρχ...ι", "Μουν...ο" και άλλες εκφράσεις βγαλμένες από τις απόκρυφες σελίδες του savoir vivre.

Εκεί αποφάσισα να παρέμβω κι εγώ και αρχίζω και φωνάζω "Ειρήνη Ημιν", "Μην μαλώνετε ρε παιδιά πρωί πρωί, έχει μέρα ακόμα" κτλ... και ησύχασαν κάπως με την απομάκρυνση του Αλέξη (ευτυχώς είχε να δώσει κι αλλού ψωμιά).

- Αμάν ρε Γιόχαν πρωί πρωί, εσύ δεν φαίνεσαι άνθρωπος του καυγά, του λέω.
- Τι να κάνω ρε Τάκη, με τα αυτοκίνητα είμαι όλη μέρα κι όταν βλέπω κάτι τέτοια μου ανάβουν τα λαμπάκια, λέει.
- Ε τι να κάνουμε, μερικοί δεν διορθώνονται με τίποτα, του λέω με τη σειρά μου.
- Αλλά δεν είμαι εκνευρισμένος μόνο από αυτό, μου λέει.
- Τι έγινε, τράκαρε κάνένας τουρίστας με αυτοκίνητο του γραφείου?, τον ρωτάω.
- Στο συγκρότημα που μένω, ένας γείτονας, εδώ και λίγες μέρες έχει πάρει ένα μικρό σκυλάκι. Αυτό επειδή είναι μωρό, γάβγίζει σχεδόν όλο το βράδυ. Αλλά εκτός αυτού πήγε και έχεσε στον κήπο μιας γειτόνισσας. Αυτή με την σειρά της, ξύπνησε 5 η ώρα το πρωί και βγήκε να κάνει τσιγάρο στον κήπο της. Εκεί που περπατούσε, πάτησε στα "κακάκια" του σκύλου και ξέρεις τι έκανε?
- Τιιιιιιιιιιιιιι ? , ρωτάω με απορία.
- Φόρεσε πλαστικό γάντι, έβαλε τα "κακάκια" σε μια σακούλα και επειδή δεν ήταν σίγουρη ποιος από το συγκρότημα έχει τον σκύλο, την έπιασε το καλλιτεχνικό της και με το περιεχόμενο της σακούλας , πασάλειψε όλες τις πόρτες των σπιτιών του συγκροτήματος (ίουυυυυυυ).

Δικό σας !!!

Τετάρτη 28 Μαΐου 2008

Δεν βλέπω να βγάζουμε το ενοίκιο φέτος...

Δυσκολα τα πράγματα φέτος. Και για τους καταναλωτές αλλά και για τους καταστηματάρχες.

Πρώτα απ'όλα η ακρίβεια. Αυτήν την εβδομάδα σχεδόν τα πάντα έρχονται ανεβασμένα. Όταν ρωτάω γιατί, η απάντηση που παίρνω είναι η κλασσική δικαιολογία μεταφορικών, πετρελαίου κτλ η οποία δεν με πείθει πλεόν.

Ένας ακόμα παράγοντας είναι οι αλυσίδες όπως Μασούτης, Lidl, Αρβανιτίδης κτλ που σιγά σιγά χάνουν το ρόλο του μεγάλου στις πόλεις και επεκτείνονται στην επαρχία. Με αυτόν τον τρόπο και δικαιολογούν έξοδα (για να μην πληρώνουν ούτε cent στη εφορία) και καταστρέφουν τις τοπικές μικρές αγορές με την τιμολογιακή τους πολιτική. Σ'αυτό βέβαια φταίνε οι εταιρίες ο οποίες κατεβάζουν τα παντελόνια σε αυτούς και βγάζουν τα σπασμένα από εμάς. Θα φέρω σαν παράδειγμα την ΜΕΒΓΑΛ της οποίας το γαλατάκι, στην περιοχή μας, πίνουμε καθημερινά:

Στα μικρά καταστήματα σαν το δικό μου, δίνει μία ετήσια παροχή της τάξης του 5-8%, αναλόγως του τζίρου που κάνεις στην εταιρία. Η αντίστοιχη παροχή που παίρνουν οι μεγάλες αλυσίδες ξεκινάει από το 40% και επιπλέον υπάρχουν και άλλοι όροι στην συμφωνία. Όλα τα προιόντα που θα αφήσει π.χ. την Δευτέρα ο οδηγός της εταιρίας, είναι υποχρεωμένος την Τρίτη να τα πάρει πίσω και να βάλει φρέσκα. Δεν θέλει βέβαια και πολύ σκέψη για να καταλάβει κανείς ότι οι επιστροφές των μεγάλων έρχονται σε εμάς τους μικρούς, με αποτέλεσμα οι ημερομηνίες λήξεως των προιόντων στα δικά μας καταστήματα να είναι μικρότερες.

Όσο για τα νέα μέτρα που θα εφαρμόσει από αύριο το Υπουργείο Ανάπτυξης το κυριότερο των οποίων είναι η αναγραφή των εκπτώσεων που παίρνουν κυρίως οι μεγάλες αλυσίδες στα τιμολόγια αγοράς (οι παροχές που λέγαμε παραπάνω), δεν νομίζω να γίνει τίποτα κυρίως γιατί αυτές οι παροχές γίνονται στα "κρυφά", με ιδιωτικά συμφωνητικά και έτσι πουλάνε στο κόστος, όσο ακριβώς αγοράζουν δηλαδή(για να μην κατηγορηθούν για αθέμιτο ανταγωνισμό) αλλά στα κρυφά βγάζουν 40%. Ένα ακόμα μέτρο, η επανασύσταση της Αγορανομίας , η οποία δεν πιστεύω να ελέγξει τους μεγάλους (ποιος υπάλληλος των 700 ευρώ είναι σίγουρος πως θα έχει την θέση του στο Δημόσιο αν τους επιβάλλει πρόστιμο?) αλλά θα έρθει σε εμάς τους μικροεμπόρους και τιμωρόντας 2-3, θα δείξει ότι κάνει και καλά ελέγχους στην αγορά....

Και για να γελάσουμε λίγο, ένας ακόμα παράγοντας είναι και ο τρόπος που ψωνίζουν οι "αγαπημένοι" μου ευρωπαίοι τουρίστες. Ίσως λόγω της ακρίβειας, σίγα σιγά έχει αρχίσει να εφαρμόζεται και από Έλληνες αλλα σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πιστέψω πως θα φτάσει στο σημείο που αναφέρω παρακάτω:

Ένα ζευγάρι λοιπόν, μου φέρνει στο ταμείο μια σακούλα από την μαναβική για να τα ζυγίσω στο ταμείο και βλέπω μέσα : 1 πατάτα, 1 κρεμμύδι, 1 μήλο και 6(!) μετρημένα κεράσια. Τι να ζυγίσω τώρα (ντρέπομαι), τους είδα και νεαρούς 40-50 κιλά ο καθένας τους λέω ΟΚ πάρτε τα. Το τι χαρά έκαναν, δεν περιγράφεται... Έρχονται την άλλη μέρα και πέρνουν τα ίδια (ίσως τα κεράσια να ήταν 4 !!!) Βλέπω όμως το ίδιο πράγμα να επαναλαμβάνεται από πολλούς. Δεν είναι σαν τον Έλληνα που παίρνει 1-2 κιλά (και τα μισά τα πετάει μετά!). Είπαμε να μην είναι σπάταλοι, αλλά 1 πατάτα ο ένας, 1 κρεμμύδι ο άλλος, άδειασαν τα 30κιλα τσουβάλια χωρίς να πάρω φράγκο ! Τι να κάνω, άρχισα κι εγώ να τα χρεώνω. Και εδώ έρχεται και το κορυφαίο για να με αποτελειώσει :

Γερμανίδα, περιεργάζεται τις ντομάτες περίπου στο δεκάλεπτο. Πιάνει την μία, αφήνει την άλλη, τελικά παίρνει μια ωραία στρόγγυλη και μου την φέρνει στο ταμείο.

- I will take the half of this tomato, μου λέει.
- I am sorry , της απαντώ γιατί νόμισα πως δεν άκουσα καλά.
- I want the half of this tomato, επαναλαμβάνει με επιβλητικό γερμανικό HEIL τρόπο.
- I am sorry but i can't cut the half of this. Who will buy the rest of the tomato?
- Another customer, μου λέει με μια κρύα απλότητα...
- I am 23 years in this shop and i have never sold half tomato, της απαντώ.
- But i only need the half of it, να επιμένει.

Είδα κι εγώ ότι περιμένουν άλλα 2 άτομα να πληρώσουν, οπότε της λέω:

- Do you know greek φιλότιμο ?
- What....?
- Of course you don't know, because this word does not exist in any other language. Τake the whole tomato. It's free, της λέω και της δίνω την τομάτα.

Με κοιτάει αρχικά σαστισμένη αλλά μετά επανέρχεται με γερμανικό σοβαρό ύφος και λέει :

- But i don't need the whole one. Only the half !
- Ok, take the half (της δινω κι ενα μαχαίρι να την κόψει) and leave the rest for someone else. You don't have to pay it. (Άντε μας έπριξες λέω από μέσα μου).
- Oh really ? (τωρα το κατάλαβε!) Thank you very much, μου λέει και παίρνει ΟΛΟΚΛΗΡΗ την τομάτα και φεύγει !!!

Έτσι κι αφού είδαμε το σημερινό θέμα και από την hard αλλά και την soft πλευρά, καταλήγουμε στον τίτλο του σημερινού post.

Αν συνεχίσουμε έτσι.....δεν βλέπω να βγάζουμε το ενοίκιο φέτος !

Όπως πάντα, τα σχόλια δικά σας.