Τρίτη 20 Μαΐου 2008

Μένουμε Ελλάδα !

Έρχονται 2 Ρουμάνες τουρίστριες ετών 60 και άνω και αφού πάρουν το καλαθάκι για τα ψώνια και κάνουν την γνωστή βόλτα χωρίς να πάρουν τίποτα, η μία φεύγει προς τα έξω αλλά το μάτι της δεύτερης πέφτει στα καπέλα. Αφού τα έχει περιεργαστεί όλα λεπτομερώς σαν τον Σέρλοκ Χολμς, καταλήγει σε ένα ψάθινο ανδρικό (από τα κλασσικά που φοράνε οι παππούδες) το φοράει και κοιτάζει στον καθρέπτη να δει αν της πάει.

Εγώ κοιτάω προς το μέρος της γιατί έχουν περάσει περίπου 20 λεπτά και λέω από μέσα μου "τόση ώρα, σ'αυτό κατέληξε ? " , η φιλενάδα της έχει σκυλοβαρεθεί και κόβει βόλτες πάνω κάτω μουρμουρώντας κάτι στα ρουμάνικα (μάλλον "που έμπλεξα με αυτή την "beep") και αφού αποφασίζει οτι αυτό θέλει, έρχεται και με ρωτάει σε άπταιστα αγγλικά ραδιοφώνου :

- Dis one γεύρο and eight ten?

Το καπέλο κοστίζει 4.80 και έχει και τιμή επάνω, οπότε συμπεραίνω πως έχει δει το 4 για 1 (χωρίς γυαλιά σ'αυτή την ηλικία φυσικό είναι) και ότι με την κακή χρήση αγγλικών προφανώς το "eight ten" σημαίνει "eighty'.

- It is four euros and eighty cents, της λέω.
- Oh too big too big. Ζwei γεύρο, ok? (Εμ δεν ξέρει αγγλικά, εμ μπέρδεψε τα γερμανικά, εμ κάνει και παζάρια **** κι εγώ με το "εμ" τα τουρκικά **** ).
- I am sorry but this is the selling price. It's not a bazaar here, της λέω για να καταλάβει πως δεν σηκώνει παζάρια η υπόθεση.
- Dis Romania 1 γεύρο , επιμένει.
- Ok and this England maybe 10-20 euros, της λέω γιατί με εκνεύρισε. Στο κάτω κάτω της γραφής ας έπαιρνε από την Ρουμανία ένα. Τι θέλει και με παιδεύει ?

- Ok no buy, μου λέει εκνευρισμένη και το βάζει πίσω στο ραφι με τα υπόλοιπα.

Εκείνη την ώρα, έρχεται και η κυρία Όλγα (γειτόνισσα) και γυρνάει η Ρουμάνα και της δείχνει το καπέλο και δείχνει κι εμένα εκνευρισμένη. Λέει κι η κυρα Όλγα σε άψογα Χαλκιδικιώτικα :

- Δις καπέλο γκουντ (λέει σε αυτήν) Για τουν γέρο τς του θελ' ? (ρωτάει εμένα)

Αυτή επιμένει και της δείχνει λίγη σκόνη που είχε σε ένα σημείο του καπέλου, δείχνει κι εμένα και λέει ειρωνικά "Four γευρο big big" . Η κυρα Όλγα πάλι, βλέπει το καπέλο και τις λέει :

- Πάρτου πάρτου καλό είνι. Τι φουνάζ ? Απ' έχ' λιγ' σκον' ? Πλύντου μαρί στ' θάλλασα λίγου και θα γεν' πιο όμορφου από καινούργιου...

Αυτή λέει "Νο no Romania one γεύρο" και φεύγει.

Μου λέει και η κυρα Όλγα : "Αααααα, απ' τς Ρουμαν π' ήρθαν είνι τούτνη ? Άι σα πέρα ρεεεε, δεν έχνε λεφτά αυτνοί. Τι τς στέλνε ιδώ ?"

Εγώ πάλι μετά από όλα αυτά και αφού έσκασα στα γέλια, σκέφτομαι σοβαρά, αφού είναι όλα τόσο φθηνά εκεί, να μάθω Ρουμάνικα, να πουλήσω ότι έχω και δεν έχω και να πάω να γίνω Ρουμάνος. Το πρόβλημα είναι ότι μέχρι να τα κάνω όλα αυτά, θα έχει και εκεί "ΓΕΥΡΟ" όπως χαρακτηριστικά το έλεγε η κυρία και προφανώς σε θέματα διαβίωσης και τιμών τα πράγματα θα έχουν γίνει χειρότερα από εδώ.

Άρα Μένουμε Ελλάδα !

6 σχόλια:

Wire_n_Wood είπε...

Ψόφησα στο γέλιο με την ιστορία! Φόρτσα κυρά Όλγα!!!

Acro είπε...

Άντι π'δάκι'μ να βρς γναίκα από την Ρουμνία να παντρφτείς. Ένα Γεύρο έχνε εκεί...
(και δεν θα μπορείς να διαμαρτυρηθείς για τιμές "με καπέλο" :)

AksionEsti είπε...

eprepe na tin stilis me tin 1 alla meta a legane diplomatiko episodio den ine filokseni i elines klp klp

Takis Varatzas είπε...

@deja_voodoo: Ωραίο nickname ! Vamos Olga Vamos !!!

@acro: Πρόσεχε μην σου παζαρέψει καμιά Ρουμάνα την ταρίφα !!!

@aksionesti: Ακριβώς... προς αποφυγή διπλωματικών επεισοδίων έχω τον τρόπο με σωστό λόγο να βάζω τον άλλον στη θέση του !

Πάντως γελάσαμε και χθες. Άντε να δούμε σήμερα....

apos είπε...

xa xa, πολύ μου άρεσε η ιστορία. Η Κυρά Όλγα, όλα τα λεφτά.

moyratos είπε...

Δεν 'μ'λες Τάκ'η', αυτή η Όλγα, πιανού παιδί είν'? Που μένν'? Είν' καλό κορίτσ'?

Άρε αθάνατη Ελλάδα με τους τουρίστες σου!!! Πάλι έγραψες Σάκ'!!!! Έχω κάτι διαφημιστικά καπέλα, αλλάκάτω από 5 γεύρος δεν τα δίνω!!!! ;))